Lot

Henri Osewoudt is een lelijke jongen met een psychotische moeder die zijn vader vermoordt. Hij groeit op bij een oom, blijft baardloos en houdt zijn jongensstem. Om zijn moeder enige bescherming te bieden trouwt hij met zijn lelijke nicht zeven jaar ouder dan hij. De noodlotsbestemming hangt als een donkere schaduw boven Henri’s leven. En dan wordt het ook nog eens oorlog. Maar juist dit voor alle landgenoten zwarte onheil, lijkt Osewoudts leven een verrassende en positieve wending te geven. Door toeval (?) ontmoet hij de jonge legerofficier Dorbeck, qua karakter zijn tegendeel, maar uiterlijk zijn evenbeeld behalve de haarkleur en de baard die Dorbeck wel heeft.
Tijdens de oorlog volgt Osewoudt Dorbecks geheimzinnige instructies op. Hij blijkt landverraders te kunnen doden en Duitsers te kunnen weerstaan. Zelfs wordt zijn liefde voor een mooi meisje uit het verzet vurig beantwoord. Maar dan keert het lot zich weer tegen hem.

Een roman over de oorlog, maar vooral over identiteit. Over waan of waarheid, over inbeelding en de rol van uiterlijk in onze samenleving. Groots verteld, met hier en daar wat surrealistische trekjes.