Lezersrecensie
Stigma Diabolicum [een hervonden verhaal]
Hellenacht is het derde en laatste deel in de Zusterklokken-trilogie van Lars Mytting. De voorgaande twee delen zijn: De Zusterklokken en Het Zustertapijt.
Hellenacht is een epische roman over een plattelandsgemeenschap (Butangen) en een Noorwegen op weg naar oorlog. Het gaat over een familiegeschiedenis (de familie Hekne), een voorspelling (profetie) en de bezetting van Butangen (en Noorwegen is zijn algemeenheid) door Hitler-Duitsland.
Een ouder wordende priester die gevangen zit in de profetie van zijn eigen dood.
Een nieuwe generatie Hekne heeft de obsessies van hun voorouders geërfd.
Ze hebben het gevoel dat de voortekenen van het Zuster-tapijt spoedig zullen
worden vervuld, waaronder de waarschuwing voor Skråpånatta (zoals de
oorspronkelijke titel van dit deel is), de nacht des oordeels (Hellenacht) die, volgens
het oude dorpsgeloof, de laatste dag zal zijn van de bekende wereld.
In dit deel van de trilogie rolt het verhaal, met epische intensiteit en dramatische vertelkracht, de jaren dertig in. Een verhaal dat zich over vierhonderd jaar uitstrekt (incl. de beschreven jaren uit beide voorgaande twee delen).
Hellenacht is in de kern een mythisch avonturenverhaal. Met goede omgeving beschrijvingen, interessante hoofdpersonages aangevuld met een groot aantal aan andere personages. Mytting schrijft zo dat er beelden ontstaan. Bij mij duurde het niet lang voordat ik het boek als een film ervaarde. Het zal mij dan ook niet verbazen dat het wordt verfilmd.
Maar, Hellenacht is meer dan alleen een avonturenverhaal, het geeft ook inzicht in de natuur en de geschiedenis (band tussen landen en WOII). Dus voor een deel ook een historische roman. Het verhaal is lokaal verankerd, wat taalkundig en geografisch tot uiting komt. Er valt dus ook iets te leren.
Moet je het lezen? Ja.
Waardeer je een goed geschreven roman met een intense spanning en met een schat aan historische en technologische kennis waarvan de meeste mensen iets nieuws kunnen leren, dan is het antwoord: ja.
Houd het dan niet alleen bij Hellenacht.
Bij mij liggen “de Zusterklokken” en “het Zustertapijt” op de stapel ‘Wil ik lezen’.
Hellenacht is een epische roman over een plattelandsgemeenschap (Butangen) en een Noorwegen op weg naar oorlog. Het gaat over een familiegeschiedenis (de familie Hekne), een voorspelling (profetie) en de bezetting van Butangen (en Noorwegen is zijn algemeenheid) door Hitler-Duitsland.
Een ouder wordende priester die gevangen zit in de profetie van zijn eigen dood.
Een nieuwe generatie Hekne heeft de obsessies van hun voorouders geërfd.
Ze hebben het gevoel dat de voortekenen van het Zuster-tapijt spoedig zullen
worden vervuld, waaronder de waarschuwing voor Skråpånatta (zoals de
oorspronkelijke titel van dit deel is), de nacht des oordeels (Hellenacht) die, volgens
het oude dorpsgeloof, de laatste dag zal zijn van de bekende wereld.
In dit deel van de trilogie rolt het verhaal, met epische intensiteit en dramatische vertelkracht, de jaren dertig in. Een verhaal dat zich over vierhonderd jaar uitstrekt (incl. de beschreven jaren uit beide voorgaande twee delen).
Hellenacht is in de kern een mythisch avonturenverhaal. Met goede omgeving beschrijvingen, interessante hoofdpersonages aangevuld met een groot aantal aan andere personages. Mytting schrijft zo dat er beelden ontstaan. Bij mij duurde het niet lang voordat ik het boek als een film ervaarde. Het zal mij dan ook niet verbazen dat het wordt verfilmd.
Maar, Hellenacht is meer dan alleen een avonturenverhaal, het geeft ook inzicht in de natuur en de geschiedenis (band tussen landen en WOII). Dus voor een deel ook een historische roman. Het verhaal is lokaal verankerd, wat taalkundig en geografisch tot uiting komt. Er valt dus ook iets te leren.
Moet je het lezen? Ja.
Waardeer je een goed geschreven roman met een intense spanning en met een schat aan historische en technologische kennis waarvan de meeste mensen iets nieuws kunnen leren, dan is het antwoord: ja.
Houd het dan niet alleen bij Hellenacht.
Bij mij liggen “de Zusterklokken” en “het Zustertapijt” op de stapel ‘Wil ik lezen’.
2
Reageer op deze recensie