Lezersrecensie
Ontroerend maar zo realistisch
In seizoenen is het 1ste verhaal dat ik van Judith Visser lees en wat een emotioneel verhaal is dit geworden.
We maken het laatste levensjaar mee van Annabel Wismar, die de diagnose kanker heeft gekregen in een ver gevorderd stadium. In Nederland krijgt ze te horen dat ze uitbehandeld is maar samen met haar zoon komt ze terecht in Leuven, waar nog geprobeerd wordt om de ziekte te bestrijden met allerhande chemobehandelingen.
Ik vond het een heel ontroerend verhaal met oog voor de realiteit. Ik kon mij volledig in het verhaal inleven, vermits ik dit ook meegemaakt heb met mijn eigen ouders.
In seizoenen is een verhaal over liefde, bezorgdheid, een strijd dat je niet kan winnen maar ook over loslaten en afscheid nemen. Je houdt je vast aan een strohalm om het tij te doen keren, niettegenstaande je moet toegeven dat dit onmogelijk is. Vooral de laatste hoofdstukken zijn heel emotioneel en had ik moeite om mijn tranen te bedwingen.
Een absolute aanrader, zeker als je zoiets zelf hebt meegemaakt.
We maken het laatste levensjaar mee van Annabel Wismar, die de diagnose kanker heeft gekregen in een ver gevorderd stadium. In Nederland krijgt ze te horen dat ze uitbehandeld is maar samen met haar zoon komt ze terecht in Leuven, waar nog geprobeerd wordt om de ziekte te bestrijden met allerhande chemobehandelingen.
Ik vond het een heel ontroerend verhaal met oog voor de realiteit. Ik kon mij volledig in het verhaal inleven, vermits ik dit ook meegemaakt heb met mijn eigen ouders.
In seizoenen is een verhaal over liefde, bezorgdheid, een strijd dat je niet kan winnen maar ook over loslaten en afscheid nemen. Je houdt je vast aan een strohalm om het tij te doen keren, niettegenstaande je moet toegeven dat dit onmogelijk is. Vooral de laatste hoofdstukken zijn heel emotioneel en had ik moeite om mijn tranen te bedwingen.
Een absolute aanrader, zeker als je zoiets zelf hebt meegemaakt.
1
Reageer op deze recensie