Lezersrecensie
Absolute aanrader
Wat een intens geluk als er een literaire parel op je pad komt. Een oproep van Palmslag of je Na de ochtendstilte wil lezen. En direct het gevoel, ja, mijn leesgierigheid is geboren.
Volkan schrijft een semi autobiografisch verhaal waarin naast troost, betekenis, moed ook liefde een belangrijke rol speelt. Terem krijgt kort na het overlijden van zijn stiefvader Malik diens dagboek in handen. De liefde van Terem voor zijn vader is groot en door het lezen van het dagboek wordt deze allengs groter.
Malik beschrijft daarin de relatie die hij had met Sara, de vrouw waar hij een zielsverwantschap mee had voordat hij een relatie kreeg met de moeder van Terem. Het verhaal van Sara en Malik is indrukwekkend en ik gun het iedereen om dit zelf te ervaren.
Het wemelt van de prachtige zinnen.
Dat ik alleen wil blijven betekent niet dat je afstand hoeft te nemen.
“Hoop leeft eeuwig, ook als wanhoop onsterfelijk lijkt.”
Ja, de ochtendstilte, wat een schone stilte. Onevenaarbaar. Na de ochtendstilte volgt geluid. Het geluid van het leven.”
Na het lezen van dit boek stroomden de tranen. Een mengsel van dankbaarheid dat ik het verhaal mocht lezen, hoop dat taal mij nog vaak en lang in vervoering mag brengen en liefde die door woorden werd aangeraakt.
Ga dit lezen en laat je betoveren.
Volkan schrijft een semi autobiografisch verhaal waarin naast troost, betekenis, moed ook liefde een belangrijke rol speelt. Terem krijgt kort na het overlijden van zijn stiefvader Malik diens dagboek in handen. De liefde van Terem voor zijn vader is groot en door het lezen van het dagboek wordt deze allengs groter.
Malik beschrijft daarin de relatie die hij had met Sara, de vrouw waar hij een zielsverwantschap mee had voordat hij een relatie kreeg met de moeder van Terem. Het verhaal van Sara en Malik is indrukwekkend en ik gun het iedereen om dit zelf te ervaren.
Het wemelt van de prachtige zinnen.
Dat ik alleen wil blijven betekent niet dat je afstand hoeft te nemen.
“Hoop leeft eeuwig, ook als wanhoop onsterfelijk lijkt.”
Ja, de ochtendstilte, wat een schone stilte. Onevenaarbaar. Na de ochtendstilte volgt geluid. Het geluid van het leven.”
Na het lezen van dit boek stroomden de tranen. Een mengsel van dankbaarheid dat ik het verhaal mocht lezen, hoop dat taal mij nog vaak en lang in vervoering mag brengen en liefde die door woorden werd aangeraakt.
Ga dit lezen en laat je betoveren.
1
Reageer op deze recensie