Bevrijding in loslaten

Geheel ontoevallig kom ik een oproep tegen van uitgever Brainbooks om het nieuwe boek van Judith de Graaf te recenseren.

Het boek Alma heeft een prachtige kleurrijke cover waarbij de titel dubbel staat genoteerd, een in spiegelbeeld. Een eerste teken aan de wand?

Alma en Wilfred krijgen als ouders te maken een uitdaging met hun oudste zoon Jonas die weigert naar school te gaan en thuis verstopt zit op zolder, gamend en blowend. Het raakt niet alleen hen maar ook hun andere zoon Xander.

Judith diept de personages heel goed uit en als therapeut schrijft ze over een therapeut die in therapie is. Hoe bijzonder is dat. Ondanks verwoede pogingen van Alma en Wilfred openen anderen de ogen van Jonas. Dat zorgt ervoor dat er openingen komen maar een definitieve oplossing moet echt uit de ouder kind relatie komen. En over inzien, in de spiegel kijken, waar je eigen gedrag vandaan komt. Hoe dat gebeurt moet je vooral zelf lezen.

Vanaf het eerste hoofdstuk zat ik in het verhaal en kon ik niet meer stoppen met lezen. De mooie zinnen met diepere lagen golfden over me heen. En het zette me aan het denken over wat ik zelf zou doen in die situatie als ouder of persoon in de kring om iemand als Jonas, Wilfred of Alma. Ik genoot van de kolonel die zijn wijsheden deelde en van de band die Jonas opbouwde met Julia, de vriendin van zijn broer.

Dank Judith voor dit fenomenaal mooie boek en uitgever Brainbooks voor het recensie exemplaar.