Grenzeloos is als de kick na een enerverende achtbaan rit

Een oproep voor een blogtour vergroot altijd mijn leeshonger. En na het lezen van de flaptekst van Grenzeloos, wist ik het zeker: dat boek wil ik lezen.

Een overdonderend begin van het boek zorgt ervoor dat ik door wil lezen. Heen en weer vliegen in de tijd. Wie is er nu eigenlijk gek?
Perspectieven vanuit de slachtoffers, de dader, politie en een toevallige getuige. Boeiend, spannend, rauw, gevoelig, hard, meelijwekkend, hartverwarmend, verwarrend en direct: allemaal woorden die bij het verhaal horen.

Een verhaal zoals ik er nog geen las. In minder dan 100 pagina’s zoveel in een verhaal verwerken zonder dat het je duizelt is echt een prestatie van formaat. Het deed me fronsen, zette me aan het denken, maakte me kwaad en verdrietig. De schrijfstijl van Jeany laat weinig aan de verbeelding over wat het verhaal extra krachtig maakt.

Enkele zinnen om bovenstaande te duiden:

“Ze kon hem bemoedigend toespreken en leren dat het goed genoeg was als je je best deed.”

“Alles aan haar was perfect. In zijn ogen. Haar glimlach straalde als de ochtendzon die de wereld verlichtte na een van zijn donkerste nachten.”

Grenzeloos is een absolute aanrader. Het deed me denken aan een Scandinavische crimi (waar ik zo van hou). Ik zeg een film van maken en dan ademloos kijken.