Lezersrecensie
Het ontluisterende verhaal over bestedelingen
Menno Lanting komt door verhalen uit zijn familiegeschiedenis tot inspiratie voor een nieuw boek “de bestedeling”. En als hij vraagt of ik dit wil lezen, aarzel ik geen moment.
Bestedelingen zijn kinderen, mensen met een beperking of geesteszieken in Nederland die verkocht worden: wie het laagste bod doet, krijgt dit bedrag uitgekeerd met de verwachting een gezonde liefdevolle plek in het gezin te bieden.
We hebben ons in alle tijden geen goed raad geweten wat we met de medemens aan moeten die niet voor zichzelf kunnen zorgen. Toen we nog in kleine gemeenschappen leefden, zorgden we voor elkaar. Dus toen noaberschap nog gemeengoed was. Daarna zorgden kerken en gast- en weeshuizen voor deze mensen en in nog veel meer gevallen overleden deze mensen zonder dat er voor hen gezorgd werd / kon worden.
Menno beschrijft niet alleen de organisatie rondom de veilingen van de bestedelingen, ook beschrijft hij de ervaringen vanuit de gezinnen en instanties die de zorg op zich namen. Het meest indrukwekkend vind ik echter de ervaringen van de bestedelingen zelf.
In veel gevallen hadden ze het niet goed, werden ze gediscrimineerd, misbruikt of verwaarloosd en kregen ze niet wat hen werd “beloofd”. Mijn hart ging echter sneller kloppen toen ik las over iemand als Beudeker, die op kwam voor deze mensen. Hen kansen wilde geven uit de overerfelijke armoede te kunnen komen. En die voor grote groepen mensen dit voor elkaar heeft gekregen.
Menno laat echter zien dat het van alle tijde is en blijft dat we geen structurele oplossing weten te vinden voor deze mensen. Want ook vandaag de dag vinden er wanstanden plaats in de jeugdzorg en in de schuldhulpverlening.
Ik blijf echter hoopvol en mijn snaar wordt weer geraakt om zelf ook (nog) meer te doen voor de mensen die hulp kunnen gebruiken in ons land.
Dank Menno dat ik je boek mocht lezen en voor het feit dat jij de bestedeling meer een naam hebt gegeven. Bewondering voor je kracht en moed om zoveel onderzoek te hebben gedaan waardoor je het boek hebt verrijkt met veel persoonlijke verhalen van mensen.
Bestedelingen zijn kinderen, mensen met een beperking of geesteszieken in Nederland die verkocht worden: wie het laagste bod doet, krijgt dit bedrag uitgekeerd met de verwachting een gezonde liefdevolle plek in het gezin te bieden.
We hebben ons in alle tijden geen goed raad geweten wat we met de medemens aan moeten die niet voor zichzelf kunnen zorgen. Toen we nog in kleine gemeenschappen leefden, zorgden we voor elkaar. Dus toen noaberschap nog gemeengoed was. Daarna zorgden kerken en gast- en weeshuizen voor deze mensen en in nog veel meer gevallen overleden deze mensen zonder dat er voor hen gezorgd werd / kon worden.
Menno beschrijft niet alleen de organisatie rondom de veilingen van de bestedelingen, ook beschrijft hij de ervaringen vanuit de gezinnen en instanties die de zorg op zich namen. Het meest indrukwekkend vind ik echter de ervaringen van de bestedelingen zelf.
In veel gevallen hadden ze het niet goed, werden ze gediscrimineerd, misbruikt of verwaarloosd en kregen ze niet wat hen werd “beloofd”. Mijn hart ging echter sneller kloppen toen ik las over iemand als Beudeker, die op kwam voor deze mensen. Hen kansen wilde geven uit de overerfelijke armoede te kunnen komen. En die voor grote groepen mensen dit voor elkaar heeft gekregen.
Menno laat echter zien dat het van alle tijde is en blijft dat we geen structurele oplossing weten te vinden voor deze mensen. Want ook vandaag de dag vinden er wanstanden plaats in de jeugdzorg en in de schuldhulpverlening.
Ik blijf echter hoopvol en mijn snaar wordt weer geraakt om zelf ook (nog) meer te doen voor de mensen die hulp kunnen gebruiken in ons land.
Dank Menno dat ik je boek mocht lezen en voor het feit dat jij de bestedeling meer een naam hebt gegeven. Bewondering voor je kracht en moed om zoveel onderzoek te hebben gedaan waardoor je het boek hebt verrijkt met veel persoonlijke verhalen van mensen.
2
Reageer op deze recensie
