Lezersrecensie
18 verhalen vol leesplezier
18 verhalen met uitnodigende leesgierig makende titels als “wie dit leest is gek”, “de kleine uitvaartondernemer” en “de stinkende zangeres”, niet toevallig ook mijn favorieten uit deze geweldige bundel.
Rasmus vroeg voor deze bundel recensenten en wat was ik blij dat ik uitgenodigd werd.
Rasmus heeft een prettige manier van schrijven: fijne korte zinnen doorspekt met humor en rariteiten. Maar ook weten zijn passages dikwijls te raken zoals “Als kind, jong en onschuldig, vond ik vreugde in het spel met woorden. Het waren vluchtige momenten waarin ik de wereld om me heen een klein beetje kon beïnvloeden. Ik was geen prater, geen schreeuwer, maar schrijver - en dat schrijven was iets van mij alleen.”
Mijn voornemen om een week over de bundel te doen, was al snel gedoemd te mislukken. Want na het eerste verhaal over de zwaan, kon ik dikwijls glimlachend, enkel besluiten door te lezen. Als dan “wie dit leest is gek” start, is dat nog logisch. Maar na ieder verhaal wilde ik meer en meer. Dus met twee dagen was het gedaan met de grote leespret.
Nadien dacht ik terug aan lang geleden toen ik me ook kon bescheuren en beschamen bij de verhalen van Kees van Kooten. Ik ga zeker en vast kijken of er meer werk van Rasmus is dat ik kan verslinden. O ja en als je nog niet genoeg weet, of het iets voor jou is, eindig ik met een andere passage.
De voetbalvrouw
De dwanggedachte om met een voetballer te trouwen had zich gedurende Kaartjes jeugd in haar hersens genesteld. …. Enkele jaren later zat Kaatje Bosch alleen op de sofa. …. Aan beide zijden van de uitgetrokken keukentafel stonden drie mannen. ….. Met veel inzet en geestdrift bliezen de spelers op hun rietje.
Dank Rasmus voor zoveel leesplezier.
Rasmus vroeg voor deze bundel recensenten en wat was ik blij dat ik uitgenodigd werd.
Rasmus heeft een prettige manier van schrijven: fijne korte zinnen doorspekt met humor en rariteiten. Maar ook weten zijn passages dikwijls te raken zoals “Als kind, jong en onschuldig, vond ik vreugde in het spel met woorden. Het waren vluchtige momenten waarin ik de wereld om me heen een klein beetje kon beïnvloeden. Ik was geen prater, geen schreeuwer, maar schrijver - en dat schrijven was iets van mij alleen.”
Mijn voornemen om een week over de bundel te doen, was al snel gedoemd te mislukken. Want na het eerste verhaal over de zwaan, kon ik dikwijls glimlachend, enkel besluiten door te lezen. Als dan “wie dit leest is gek” start, is dat nog logisch. Maar na ieder verhaal wilde ik meer en meer. Dus met twee dagen was het gedaan met de grote leespret.
Nadien dacht ik terug aan lang geleden toen ik me ook kon bescheuren en beschamen bij de verhalen van Kees van Kooten. Ik ga zeker en vast kijken of er meer werk van Rasmus is dat ik kan verslinden. O ja en als je nog niet genoeg weet, of het iets voor jou is, eindig ik met een andere passage.
De voetbalvrouw
De dwanggedachte om met een voetballer te trouwen had zich gedurende Kaartjes jeugd in haar hersens genesteld. …. Enkele jaren later zat Kaatje Bosch alleen op de sofa. …. Aan beide zijden van de uitgetrokken keukentafel stonden drie mannen. ….. Met veel inzet en geestdrift bliezen de spelers op hun rietje.
Dank Rasmus voor zoveel leesplezier.
1
Reageer op deze recensie
