Sta op en schitter

Dit boek las ik als buddy read met een geweldige recensent, Anna Husson. Het eerste gevoel toen ik het boek uit had, was bewondering voor hoe auteur Cobi van Baars de emoties en relaties van de personages in het boek in prachtige taal heeft weten te vangen.

Eline is een kwetsbare, bedachtzame vrouw die voortdurend probeert te begrijpen wie ze is in verhouding tot de mensen om haar heen. Haar zoektocht naar verbinding, en erkenning maakt haar tegelijk sterk en breekbaar. Cobi van Baars laat haar emoties subtiel voelbaar worden, zonder ze ooit helemaal uit te spreken — juist dat maakt haar zo menselijk en ontroerend.

De schrijfstijl is voor mij heel beeldend, ik leefde echt een paar dagen in het huis en de moestuin van Eline en in het archief en de natuur met de kudde schapen daaromheen. Ook de compassie en nuance waarmee de auteur de personages en de relaties onderling neerzet, maakt dat zelfs de moeilijkere gevoelens begrijpelijk werden.

Enkele zinnen die dit voor mij weerspiegelen zijn:

Nooit zou zij die kudde zo achteloos voorbij kunnen fietsen, realiseert ze zich. Dat is fysiek onmogelijk. Op de een of andere manier staat er trekkracht op die schapen. Ze moet ernaar kijken, ze moet ernaar toe, of ze nou wil of niet. Ze heeft er iets te halen - al wordt maar niet duidelijk wat.

Ik genoot ook van de humor in het boek alsmede van de gedragingen van de collega’s die in het archief werken. Bijna Jiskefet achtige taferelen bij tijd en wijle.

Na onbedoelden was dit het tweede boek van Cobi van Baars dat ik las. Er zullen er zeker nog meer volgen.

Het interview van Cobi bij VPRO boeken is ook zeer de moeite waard. Ik bekeek het bewust nadat ik het boek had gelezen. Om nog even extra na te genieten van dit mooie leesavontuur.

Mijn eerste buddy read was naast het mooie boek ook een geweldige ervaring. Elkaar tussentijds bevragen op je leeservaring, samen mijmeren over een mogelijk vervolg en gewoonweg genieten van een mede leesfanaat. Een vervolg staat al gepland, dankjewel Anna.