Botsende werelden... of toch harmonie?

De titel:
Door jou ben ik mij.

Jongen – meisje
Relatie – alleen zijn
Jonathan – Marouan
Jongeren – volwassenen
Vooroordelen – onbevooroordeeld/open er in staan

– Wat een idioot.
Wat een fantastische idioot. –

Eigenlijk direct aan het begin van het boek merk je al dat heerlijke stuk spanning van het verliefd worden. Niet dat Jonathan het op dat moment al helemaal door heeft, maar het voelt wel speciaal.

En het verhaal kabbelt er rustig omheen. Jonathans vrienden worden aan je voorgesteld. Het gezin waar hij in opgroeit. En heel belangrijk, Eline. Zij is echt een vriendin. Kent Jonathan door en door, misschien zelfs wel beter dan hij zichzelf kent. Hun voortgezet onderwijs periode hebben ze samen beleefd, de kerk en nu de start van hun studententijd.

Eline die ook binnen de kerk een duidelijk standpunt inneemt en tegen de dominee zegt:

– Ik vind helemaal niet dat de Bijbel daar duidelijk over is. En ik vind ook dat we wat voorzichtiger moeten zijn als het gaat om Gods bedoeling overal in te lezen. –

Hier wordt er op een mooie manier uiting gegeven aan de twijfel die deze jongvolwassenen hebben bij het gedeelte dat gaat over homofilie. Eline geeft een voorbeeld uit haar dagelijks leven. Maar de dominee zegt dat dat niet hetzelfde is.

– Dan maken we van God iemand die in onze broekzak past. –

Dit is een passage die van kwaad tot erger gaat en zo mooi de gevoelens van de nog niet helemaal volwassen Eline laat zien. Tot op het punt dat Eline de ruimte uit stormt samen met Jonathan, omdat ze er echt op dat moment even niet meer tegen kan. Heel mooi gedaan het opbouwen van zo'n situatie. Je ziet de jonge mensen staan. Het rustige goed overwogen begin van de discussie en dan de opbouw naar de climax toe. Je hangt aan de lippen van zowel Eline als de dominee, want welke kant gaat deze discussie op?

En daar omheen wordt heel rustig het verhaal gesponnen van Jonathan en Marouan. Hun voorzichtige toenadering. En de vriendschap die ontstaat. De discussies die ze samen voeren ook over het geloof en over God.

– Ik geloof alleen niet dat niet in God geloven alles oplost. –

Zegt Jonathan. En dan volgt er een mooi gesprek met een open einde, want wat voor antwoord past er bij.

Zo zijn er door het hele boek heen heel veel mooie momenten. Maar ook pijnlijke, moeilijke en lastig te begrijpen momenten.

Al met al een boek om achter elkaar uit te lezen, want je wordt van de ene naar de andere bladzijde getrokken. Het boek is niet razend spannend, maar je wilt wel heel erg graag weten wat er nu gaat gebeuren.

En aan het einde van het boek is de titel ook helemaal duidelijk geworden:
Door jou ben ik mij!