Een toegankelijke reis door Andalusië

Toen ik de beschrijving van Berichten uit de vallei las, hoopte ik op een Vlaamse Paolo Cognetti, à la “De acht bergen”. Het was veel meer dan dat.

Vroeger las ik reeds De engelenmaker van Stefan Brijs. In dit boek ben ik verliefd geworden op zijn schrijfstijl. Ik ben dan ook blij dat hij deze na 15(!) jaar nog steeds niet verloren is. Brijs kan zelfs een boodschappenlijstje aantrekkelijk en interessant laten klinken.

In dit boek schrijft Stefan Brijs een vervolg aan zijn Andalusisch logboek uit 2017. Hij beschrijft vier seizoenen lang nauwkeurig de fauna en flora in Málaga vanuit zijn standpunt. Wees echter niet afgeschrikt, het is helemaal geen Stefan Hertmans waar elk detail op opsommende wijze wordt gegeven. Brijs schrijft poëtisch, maar houdt zijn humoristisch karakter. De schrijfwijze heeft soms zelfs wat weg van een roman waar Brijs zelf de hoofdrol heeft.

Na het zien van een vogel van wie Brijs de naam niet wist, ging hij op een zoektocht naar een naamkaartje. Het bleek een rotsmus te zijn.
“Ik voelde me bevrijd, alsof ik alle sleutels van een dikke sleutelbos had geprobeerd en met de laatste de deur had kunnen openen.”

Dit boek is echter niet alleen bedoeld voor de diehard natuurliefhebbers onder ons (waartoe ik absoluut niet behoor). Dit boek kan werkelijk gelezen worden door iedereen. De auteur neemt je mee op een toegankelijke reis door Andalusië door een aaneenrijging van zesentwintig lettertjes. Deze reis is zeker welkom in tijden van corona, waar fysiek reizen nog wat moeilijk is.

Naast puur leesplezier heeft dit boek me ook heel wat bijgeleerd. Prachtige landschappen die plaats moeten maken voor avocado- en mangoplantages, watertekorten door gretige landbouwers, hete winters, dieren die met uitsterven bedreigd zijn…

Er rest me niets anders te doen dan dit boek aan te raden aan iedereen die wat affiniteit heeft met de natuur en graag rust opzoekt.

Bedankt aan De Club Voor Echte Lezers om dit recensie-exemplaar op te sturen.