Vergezocht..

Wat mij opviel, is dat Het huis met de palm eigenlijk twee totaal verschillende verhalen in één lijkt te bevatten. Het eerste deel begint sterk: duister, beklemmend, bijna spookachtig. Maar de vele flashbacks en terugblikken remden de spanning al behoorlijk. Daarna verschuift de aandacht naar het criminele circuit, waardoor ik het gevoel had in een heel ander boek beland te zijn. Voor mij miste het daardoor de constante spanning die ik van Esther Verhoef gewend ben .Dit voelde minder samenhangend en soms vergezocht. Jammer, want het begon veelbelovend...