10000 stappen tot de dood

Dit was mijn eerste Wim Bax boek. Alhoewel ik de auteur niet echt kende, tok de cover en de verwijzing naar de camino me over de streep om dit boek te lezen.
Bruno, een hulpverlener voor pelgrims op de camino, wordt in een moordzaak betrokken. Alhoewel je direct wel aanvoelt dat er iets niet klopt met de verdachte wordt hij toch vrijgelaten bij gebrek aan bewijs.
Deze proloog was voor mij het spannendste deel van het verhaal. Het verhoor en alles errond, de verdachte Johan zijn gedrag zorgt ervoor dat er een verwachting voor het verdere verhaal ontstaat.
En dan bleef ik lang op mijn honger zitten. Over de persoonlijke problemen van Bruno wordt uitvoerig verteld . En hoewel noodzakelijk voor het verhaal haalde dit voor mij er toch een beetje de vaart uit.
De vaart die er terug in kwam toen Bruno de camino begon te wandelen. Fascinerend was om te lezen hoe Johan zijn invloed over Bruno probeerde te vergroten. En ook hoe bijna recht evenredig Bruno zijn twijfel toenam.
In het slot van het boek gaat het wandeltempo nog verder omhoog en komt het toch nog tot een verrassende ontknoping. En een verrassende epiloog die voor mij niet echt hoefde

Wim Bax heeft een aangename schrijfstijl. Hij weet ons mee te nemen in het hoofd van zijn personages en hun karakter uitvoerig te schetsen.

Verloren pelgrim is voor mij dan ook een thriller die het niet moet heffen van een enorm grote spanningsboog maar die ik met veel plezier las voor de goed uitgewerkte karakters en de prachtige omschrijving van de camino.