Onverwachte wendingen en diepe karakters

Soms beoordeel je een boek op de kaft. Soms op de flaptekst.
Soms zie je alleen de titel en weet je al; dit boek wil ik lezen.

Ik heb het boek gelezen en man, wat heeft het me op mijn plek gezet! Ik hou niet van detectives, roep ik altijd, en zeker niet van series!

Goed, het hielp dat ik bekend was met werk van zowel Govaarts als de Groot en ik heel benieuwd was hoe zij dat samen wisten te bundelen in een boek. Nou. Dat valt samen te vatten in één woord: WAUW.

Mocht je toch een iets langere samenvatting willen:

Wat een prestatie, dit boek. Ik laat detectives vaak links liggen omdat ik me snel erger aan de hoofdpolitiepersoon, die altijd zo ongenaakbaar, sterk en altijd maar doorgaand is.
Met Hugo zetten Govaarts & de Groot een bijzonder geloofwaardige sterke maar ook kwetsbare man neer, die zich met verrassende plotwendingen door het boek wentelt.

Samen een boek schrijven, het zo één te laten voelen en toch de individuele invloeden eruit kunnen pikken, is nog zo'n prestatie. De kunst van Jos om harde situaties in tederheid te verpakken en de haast 19e eeuwse literatuurwoordkeuzes van Mark zijn allebei prachtig verweven in deze spannende detective, de eerste van een reeks.

Ik zeg, chapeau!