Grappig boek vol met sarcasme en zelfspot

Zelden heb ik zoveel gegniffeld en gelachen bij een boek. Zowel Evie als “The villan” bezitten een geweldige vorm van humor, sarcasme en zelfspot zonder dat je, tijdens het lezen, het idee hebt dat je een komedie aan het lezen bent. Vaak proberen schrijvers grappig te zijn en maakt dat het boek juist kinderachtig of irriteert het. Maar bij dit boek is het perfect uitgevoerd.
Wat het verhaal zelf betreft? Dat was oké. Niet heel vernieuwend. Je komt vrij weinig te weten over de wereld en het magische systeem. Het is bijna alsof het fantasie element het ondergeschoven kindje is in dit boek. Verder zijn de plots niet heel verrassend en had het boek een vrij laag tempo. Er werd opgebouwd naar iets, dat gebeurde en dan was er even niets. Dan volgde er weer een opbouw, gebeurde er iets en was het weer even stil. Geen chaos of verschillende dingen die tegelijk gebeurde. Hierdoor voelde het voor mij wat traag. De humor heeft dit boek wel echt gered en is ook 100% de reden dat ik het volgende boek ook ga lezen. Zonder de humor had ik de rest van de serie aan mij voorbij laten gaan.
Al met al heb ik me wel vermaakt met het lezen maar dat kwam dus niet door de inhoud van het verhaal.