Een intens, indrukwekkend en waardevol verhaal..

Stockholm, vandaag. Na zijn examens neemt Anton een baantje in de thuiszorg. Een van de ouderen bij wie hij langsgaat, is Alexander Kovac, een man van bijna honderd die niets zegt en die weigert zijn keuken uit te komen. Tijdens een van zijn bezoekjes ontdekt Anton dat Alexander met hem probeert te praten door met zijn stok te bonzen en zo leert hij hem langzaam beter kennen. Dan vindt Anton in de woonkamer oude foto’s van paarden en circusartiesten. En een brief van de Gestapo. Wat heeft Alexander Kovac allemaal meegemaakt?
Berlijn, 1933. Twee jongens groeien op in een kindertehuis in Tsjechoslowakije. Nadat een van hen mishandeld wordt, rennen ze weg en sluiten ze zich aan bij een circus waar ze hun fantastische acrobatische kunsten uitvoeren. Het circus brengt ze naar Berlijn en de legendarische, grensverleggende club Eldorado. Terwijl de jongens langzaam ontdekken wat ze eigenlijk voor elkaar voelen, grijpen de nazi’s de macht en verandert de wereld om hen heen in een razend tempo.

“De paardenjongens” is een meeslepend en heftig verhaal over vriendschap, liefde en het vinden van je plekje in de wereld, geschreven door Zweedse auteur Johan Ehn. Verschillende mannelijk personages uit verschillende tijdperken/generaties die worstelen met hun problemen, emoties en op zoek zijn naar hun identiteit in een (soms) nogal brute wereld. Ze hebben gemeen dat ze allemaal genegenheid hebben voor paarden, wat als rode draad subtiel door het verhaal heen loopt. Je volgt twee verschillende verhaallijnen in zowel heden als verleden (in de jaren 20 en 30), die heel mooi door elkaar heen verweven zitten. Het is een fictie verhaal met daarin historische gebeurtenissen. Het is een bijzonder verhaal dat je zal raken en na het dichtslaan van dit boek zal het nog wel even door je hoofd heen spoken.

In het heden volgen we het liefdesverhaal van Anton en zijn nieuwe liefde Peter. Anton werkt daarnaast ook als verzorger in de thuiszorg. Hij komt thuis bij een hele oude man, die niet praat en zijn huis niet uitkomt. Langzaamaan begint Anton stukjes te ontdekken van wat zich afgespeeld heeft in het verleden van deze oude en door het leven getekende man. De communicatie verloopt steeds iets beter en zo beginnen puzzelstukjes uit het verleden steeds meer op zijn plek te vallen. Aan de andere kant volg je in het verleden het verhaal van Sasha en Janek, twee jonge weesjongens die weglopen en in het circus Barsotti gaan werken als acrobaten. Ze doen tijdens hun act allerlei stunts met paarden. De jongens hebben veel meegemaakt en vullen elkaar perfect aan, hun vriendschap is uniek. Maar ze ontdekken ook dat er steeds meer diepere gevoelens voor elkaar beginnen te ontstaan, wat natuurlijk behoorlijk wat spanning in het verhaal brengt.

De schrijfstijl van Johan Ehn is indrukwekkend, intens, aangrijpend, sfeervol en meeslepend. Het is een verhaal dat zich onderscheid van andere door de lezer anders te laten kijken naar onderwerpen zoals acceptatie, diversiteit en liefde. Heel mooi hoe beide verhaallijnen zorgen voor een compleet verhaal. Het verhaal is mooi in balans, ondanks dat het heftig en emotioneel is. Het zet een goed en sterk beeld neer hoe bepaalde gebeurtenissen waren in de jeugd van Sasha en Janek, maar ook hoe met de tijd de wereld aan het veranderen is. “De paardenjongens” is een verhaal dat je in zijn greep heeft en je moet weten hoe het afloopt. Een intens, indrukwekkend en waardevol verhaal dat van begin tot eind heel sterk in elkaar zit. Een aanrader voor op de leeslijst en ik hoop dat een hoop lezers het zullen oppakken om het verhaal zelf te ervaren.