Spannend en meeslepend!

“Het pad van het lot” is het derde deel in de White fox serie, geschreven door Chen Jiatong. Als je deze serie zelf nog wilt gaan lezen, adviseer ik je nu te stoppen met lezen ivm spoilers. De boeken zijn niet los van elkaar te lezen, het zijn boeken die elkaar opvolgen. Deze boekenserie lees ik samen met mijn zoontje (11 jaar) en ook dit deel had ons alweer snel in zijn greep. Het is in het begin wel even omschakelen, vooral wat de namen betreft. Dit derde deel begin namelijk bij de wedergeboorte, vijf baby’s, alle vijf jongens, bijna op hetzelfde moment geboren in het stadje Karnel. Iedereen die de eerste twee delen gelezen heeft snapt al snel wat er is gebeurd met Sami en zijn vrienden. Na het einde van deel twee waren wij enorm benieuwd hoe de auteur dit vorm zou gaan geven, maar gaandeweg groei je al snel weer mee in het verhaal.

Na de wedergeboorte maakt het verhaal een sprong naar dertien jaar later. Vos heeft de laatste tijd steeds dromen, hij droomt dat hij een dier is en een gedaante ziet. Hij denkt dat zijn hulp ergens nodig is. Als de maansteen zijn weg vindt naar Vos komen alle herinneringen alweer snel terug, ook bij zijn vrienden, nadat ze de steen aanraken. Heerlijk hoe het verhaal dan een duikvlucht neemt en alle puzzelstukjes weer langzaam aan op zijn plek beginnen te vallen. Ze komen er ook al snel achter dat ook het gevaar alles behalve geweken is. Iemand heeft duistere plannen, die het gehele dieren- en mensenrijk weleens zouden kunnen vernietigen. Sami en zijn vrienden moet hier een stokje voor steken, maar hoe? Het avontuur is weer volop begonnen en ze zullen weer een spannende reis moeten maken.

De schrijfstijl van Chen Jiatong is vermakelijk, eerlijk, fantasierijk, avontuurlijk, meeslepend en spannend. Dit verhaal bevat eigenlijk alle ingrediënten dat een jeugdboek nodig heeft om kinderen te vermaken en leesplezier te bezorgen. Al moet je wel beschikken over een goede verbeeldingskracht en fantasie om jezelf te kunnen verliezen in dit verhaal, misschien dat het daarom niet voor iedereen is dit verhaal. Je hebt vanaf het begin het idee onderdeel te zijn van deze vriendengroep en je waant in de omgevingen waar zij zich bevinden. De auteur weet dit allemaal heel gedetailleerd en prettig te beschrijven, waardoor het verhaal voor je ogen tot leven komt. Stoppen met lezen is ook bij dit deel weer lastig, je moet gewoon weten hoe alles gaat aflopen voor Sami, Ei, Ankel, Boontje en TIro. Gelukkig verschijnt deel vier “de verborgen poort” al in maart, want dit einde liet nog wel een hoop te wensen over.