De helaasheid der dingen

De helaasheid der dingen is geschreven door Dimitri Verhulst. In dit boek schrijft Verhulst zijn verhaal. Het begint als hij een jaar of dertien is. Hij woont dan met zijn vader, ooms en grootmoeder in een huis in een Vlaams dorpje. Alcohol speelt een grote rol in Dimitri zijn leven. Zijn vader en ooms zijn alcoholist en als zij geld hebben raken ze dat al snel kwijt aan bijvoorbeeld het kopen van bier. Dit klinkt natuurlijk heel treurig, het boek heet dan ook de helaasheid der dingen. Toch vond ik het niet deprimerend om te lezen. Ja, het is allemaal ellendig wat je leest, maar het is zo cynisch en grappig verteld dat je plezier hebt tijdens het lezen. Terwijl ik dit boek las, las een vriendinnetje van mij het ook. Hoewel ze zegt niet van lezen te houden kon ik haar wel een paar keer betrappen op gegrinnik. Het boek is in chronologische volgorde geschreven maar maakt ergens over de helft ineens een sprong vooruit in de tijd. Hier heeft Dimitri zelf al een zoon. Ook kom je erachter dat hij uit huis is geplaatst. Voor de lezer wordt dat niet uitgebreid verteld. als je de stap vooruit in de tijd hebt gemaakt zou je denken dat die helaasheid ook verdwijnt,maar je voelt dat die nog steeds heel erg aanwezig is. Dit voel je als hij op stap gaat met zijn ongewenste zoontje en hij schrijft dat hij niet weet of hij wel van zijn zoontje houd. Aan het einde van het boek is hij zijn geboorteplaats wel ontgroeid en hij heeft niks meer met de gewoontes en ook niet zoveel met de mensen. Als laatst zou ik willen toevoegen dat het duidelijk was dat Verhulst een poëet is. Ik hou zelf wel van mooie zinnetjes die je tot denken zette, dus dat was een plezier tijdens het lezen.