Lezersrecensie
"Rust is een van de belangrijkste dingen in het leven"
Wanneer Lord Henry Slane op 90-jarige leeftijd komt te overlijden, is er maar één vraag die zijn kinderen bezighoudt: Wat moet er met hun bejaarde moeder gebeuren? In de overtuiging dat hun moeder geen eigen wil bezit en zich dus wel zal schikken naar hun voorstel, beginnen ze volop te plannen. Maar Lady Slane is niet van plan zich de les te laten spellen. Nu haar man er niet meer is, ziet ze haar kans schoon om zich terug te trekken uit het societyleven – een leven dat ze om te beginnen nooit echt heeft gewild. Ze keert haar familie de rug toe en verhuist samen met haar stokoude Franse kamermeid Genoux naar een huurhuisje in Hampstead. Daar vult ze haar dagen met korte wandelingetjes, overpeinzingen over het verleden en onbevangen gesprekken met drie excentrieke oude heertjes die ze in haar nieuwe woonplaats heeft leren kennen. In het schemeruur van haar leven vindt ze de zorgeloosheid en rust die haar eerder ontbraken.
Toen ik de achterflap las, wist ik dat dit boek me aan het denken zou zetten. En daar had ik geen ongelijk in. Het verhaal bestaat grotendeels uit reflectie en volgt meerdere personages, maar de nadruk ligt vooral op Lady Slane en haar gevoelsleven – hoe zij de controlerende invloed van haar familie heeft ervaren/ervaart en eraan probeert te ontkomen.
Haar verhaal heeft iets tragisch over zich – je leven moeten leiden in functie van anderen is voor velen moeilijk te vatten. En toch ken ook ik mensen die zichzelf net zolang wegcijferen tot ze niet langer weten of iets hun eigen keuze was, of dat ze het alleen maar voor anderen hebben gedaan. Ook ikzelf kon me alvast goed inleven in het hoofdpersonage en haar wens om eindelijk haar leven in eigen handen te nemen. In een wereld zoals vandaag, die bulkt van de verplichtingen, is het vaak moeilijk om je eigen weg te zoeken. Vrije wil, de mogelijkheid om je leven te leiden zoals jij dat wilt (en de moed vinden om dat te doen) zijn thema’s die veel mensen zullen aanspreken. En in dat opzicht is dit boek, dat in de jaren ’30 werd geschreven, nog altijd heel relevant voor het huidige leespubliek.
Als je op zoek bent naar een verhaal dat voortgestuwd wordt door spannende gebeurtenissen, dan ben je bij Een gelaten leven aan het verkeerde adres. Ben je echter iemand die graag reflecteert over het leven en een wijze levensles weet te waarderen, dan kan ik je dit boek zeker aanraden. Sackville-Wests alwetende verteller dompelt je onder in intrigerende gedachten en laat daarbij beslist niet na een snufje humor toe te voegen.
Ik ben een introvert in hart en nieren. Niets is voor mij zo belangrijk als kalmte en rust. Daarom heeft deze quote een speciaal plekje in mijn hart. "Rust, Lady Slane, is een van de belangrijkste dingen in het leven, maar hoeveel mensen weten die te verwerven? En hoeveel mensen verlangen er zelfs maar naar?"
Rust wordt hier zowaar op een voetstuk geplaatst - een kunde die men dient te verwerven. En geef toe, in onze tijd lijkt dat meer dan ooit relevant. Veel mensen weten niet meer hoe het is om te rusten. Ze zijn altijd bezig of onderweg, zonder echt goed te weten waarom. Het kan geen kwaad om soms even stil te staan. En het is zeker geen slechte zaak om naar rust te verlangen. Integendeel, we zouden allemaal wat meer rust moeten nemen. We zouden er veel gelukkiger van worden.
Toen ik de achterflap las, wist ik dat dit boek me aan het denken zou zetten. En daar had ik geen ongelijk in. Het verhaal bestaat grotendeels uit reflectie en volgt meerdere personages, maar de nadruk ligt vooral op Lady Slane en haar gevoelsleven – hoe zij de controlerende invloed van haar familie heeft ervaren/ervaart en eraan probeert te ontkomen.
Haar verhaal heeft iets tragisch over zich – je leven moeten leiden in functie van anderen is voor velen moeilijk te vatten. En toch ken ook ik mensen die zichzelf net zolang wegcijferen tot ze niet langer weten of iets hun eigen keuze was, of dat ze het alleen maar voor anderen hebben gedaan. Ook ikzelf kon me alvast goed inleven in het hoofdpersonage en haar wens om eindelijk haar leven in eigen handen te nemen. In een wereld zoals vandaag, die bulkt van de verplichtingen, is het vaak moeilijk om je eigen weg te zoeken. Vrije wil, de mogelijkheid om je leven te leiden zoals jij dat wilt (en de moed vinden om dat te doen) zijn thema’s die veel mensen zullen aanspreken. En in dat opzicht is dit boek, dat in de jaren ’30 werd geschreven, nog altijd heel relevant voor het huidige leespubliek.
Als je op zoek bent naar een verhaal dat voortgestuwd wordt door spannende gebeurtenissen, dan ben je bij Een gelaten leven aan het verkeerde adres. Ben je echter iemand die graag reflecteert over het leven en een wijze levensles weet te waarderen, dan kan ik je dit boek zeker aanraden. Sackville-Wests alwetende verteller dompelt je onder in intrigerende gedachten en laat daarbij beslist niet na een snufje humor toe te voegen.
Ik ben een introvert in hart en nieren. Niets is voor mij zo belangrijk als kalmte en rust. Daarom heeft deze quote een speciaal plekje in mijn hart. "Rust, Lady Slane, is een van de belangrijkste dingen in het leven, maar hoeveel mensen weten die te verwerven? En hoeveel mensen verlangen er zelfs maar naar?"
Rust wordt hier zowaar op een voetstuk geplaatst - een kunde die men dient te verwerven. En geef toe, in onze tijd lijkt dat meer dan ooit relevant. Veel mensen weten niet meer hoe het is om te rusten. Ze zijn altijd bezig of onderweg, zonder echt goed te weten waarom. Het kan geen kwaad om soms even stil te staan. En het is zeker geen slechte zaak om naar rust te verlangen. Integendeel, we zouden allemaal wat meer rust moeten nemen. We zouden er veel gelukkiger van worden.
6
Reageer op deze recensie
