De spannende finale van de Daevabad-trilogie

Wat een finale! Meer dan die drie woorden heb je niet nodig om 'Het Gouden Rijk' te omschrijven. Het verhaal vormt het spannende slot van S.A. Chakraborty's Daevabad-trilogie. Het is het dikste boek in de reeks - een uitdagende 700 pagina's (en meer), en ik moet zeggen dat ik me toch even wat geïntimideerd voelde om eraan te beginnen. Een paperback zou wellicht gemakkelijker geweest zijn voor mijn arme pols (want dit boek is echt een baksteen), maar dan had ik natuurlijk die prachtige afwerking moeten missen (en we weten allemaal dat mijn tere hart dat niet aankan).

Hoe dan ook, met dit boek verveel je je geen seconde. We volgen Nahri op een laatste intense reis om haar wereld te redden van haar kwaadaardige familielid Manizeh, die wanhopig graag aan de macht wil blijven en steeds meer de controle over zichzelf en haar daden begint te verliezen. Ook Ali - bij verre mijn favoriete personage - moet het verleden van zijn voorouders onder ogen zien te komen en de confrontatie met de Marids aangaan. En dat verloopt natuurlijk niet zonder slag of stoot.

Dit boek is een ware wervelwind en kent heel wat intense en tragische momenten, die door hun meesterlijke opbouw nog lang blijven nazinderen. Het meest tragische element van allemaal is wellicht Dara's verhaal. Ik ben er vrij zeker van dat het een definitieve barst in mijn hart heeft achtergelaten.
​
Het is vreemd... de wereld waarin dit verhaal zich afspeelde, was zo ongelooflijk groot en uitgebreid dat het als een soort verlies voelt nu het allemaal voorbij is. Ik ben benieuwd naar verder werk van Chakraborty en kijk alvast uit naar 'De Avonturen van Amina al-Sirafi'.