Een tafel bij het raam

‘De zon ging onder, de lucht vlamde oranje op. Niet alleen het eten smaakt beter wanneer mensen zwijgen, de hele wereld is mooier.’

Een kok die na tragische omstandigheden (de vorige eigenaars kwamen om in een verkeersongeluk), een restaurant op een heuveltje (‘de bult’) nieuw leven wil inblazen. En liefst geen contact heeft met de vreemde gedragingen en absurde wensen van zijn klanten.

‘De pan, de beste uitvinding van de mens, het begin van onze hele beschaving misschien, behalve als je er iemand mee op zijn hoofd wil rammen.’

Ja, de kok houdt het soms niet meer…
Want koks kun je gek maken. “Helemaal gek. Ze doen zichzelf iets aan voordat ze iemand anders iets aandoen. Waarom? Uit dienstbaarheid.”

Een tafel bij het raam is een hilarisch verhaal van Mirthe van Doornik, bekend van haar debuut Moeders van anderen, en ja, het wordt naar het einde toe haast onvermijdelijk schrijnend.
De reserveringen lopen terug, het personeel geeft er de brui aan, de wensen van klanten worden steeds buitenissiger.
‘Aan alle wensen was ik tegemoet gekomen, glutenvrij, de wijn minder koud, grotere glazen, kleinere glazen, een tafel bij het raam, niet naast de kapstok, zeker niet onder de airco of te dicht bij de wc, minder zout, minder heet..’ geen starende ogen van die dode vis op je bord, de kinderen kunnen er niet tegen …
De dementerende ouders die elke dag om de haverklap bellen en klagen. Over elkaar.

En dan wordt het na een verzengende zomerhitte, herfst.
‘De zaden waren uit de distels gegeten, de kruiden ingedroogd. De struiken en de bomen hadden geen kleur meer en de lucht rook naar ijzer, naar dooi, naar een laatste schaatsdag net boven het vriespunt. Het is niet de wereld die anders ruikt, het is onze neus die op kou reageert.’

Het roept een fin de siècle gevoel op – ook al zijn we 2023: een sfeer van verval, met een moordende zomerhitte, nog één resterende karper in de vijver, klimaatverandering die er honderd jaar geleden ook al was en die nu in de hoofden van de mensen kruipt, een dementerende vader en moeder, egels die uitsterven vanwege te weinig insecten, ..

Een tafel bij het raam is een te lezen boek! Met een bitterzoete humor is dit het verhaal van een in zichzelf gekeerde kok die zich verschuilt op een plek waar uitgerekend de hele wereld samenkomt: de keuken van zijn restaurant. Een boek over eenzaamheid van de mens op zich, elk in hun eigen wereldje: de eigenaar, de vader, de moeder, het koksmaatje, de kok.

Ik zei het al: hilarisch en tegelijk schrijnend. De alledaagse droefheid der dingen. Groots in alle kleinheid!

Meer recensies op leukieboekie.com