Vlot geschreven, maar iets te weinig diepgang

In 'Een jaar zonder haar' maken we kennis met Valentina, een wedding planner die de meest idyllische huwelijken organiseert aan het Comomeer samen met haar vaste team: assistente Ludovica, kok Laura en bloemist Fabio. Na het overlijden van haar allerbeste vriendin Azzurra, moet Valentina een manier vinden om te rouwen om hun jarenlange vriendschap en alle mooie toekomstmomenten die er niet meer zullen komen. Tot overmaat van ramp beslist Frederico, de man van Azzurra, om met hun dochterje Bianca naar Sicilië te verhuizen. Uit vrees dat de éénjarige Bianca haar doopmeter zal vergeten, besluit Valentina om haar e-mails te schrijven die ze zal kunnen inkijken van zodra ze meerderjarig is. De e-mails geven Valentina een houvast, het schrijven werkt voor haar helend en het geeft haar de kans om alle mijlpalen in de jarenlange vriendschap met Azzurra te herbeleven.

Slim gezien is dat het jaar van intense rouw door de auteur werd opgesplitst in 4 seizoenen. In elk seizoen wordt een specifiek bruidspaar belicht waar Valentina het huwelijk van organiseert, op die manier maak je als lezer van dichtbij mee hoe het intense verdriet en de enorme wanhoop stilletjesaan plaatsmaken voor dankbaarheid om zo'n mooie vriendschap jarenlang te hebben mogen koesteren.

Hoewel dit verhaal je van de eerste pagina meeneemt en het idee van de e-mails uitstekend gevonden is om wat variatie te brengen in de verhaallijn, mist het voor mij helaas de nodige diepgang. Zo had ik zelf het personage van Azzurra dieper uitgewerkt gezien en meer informatie gekregen over de omstandigheden van haar dood. De passages met de extraverte en ietwat aparte bruidsparen is een leuke afwisseling en brengen een zekere lichtheid in het verhaal, maar ze leiden soms wat te veel af van het eigenlijke thema, met name de rouw van Valentina. Op andere momenten komen de herinneringen van Valentina dan weer sterk binnen, door kleine dingetjes die de twee hartsvriendinnen hebben meegemaakt.
Naast het overlijden van Azzurra als rode draad, wordt er nog een tweede verhaallijn door het boek heen verweven en krijgt Valentina op regelmatige tijdstippen mysterieuze telefoontjes. Voor Valentina is het kristalhelder wie haar opbelt, de lezer krijgt dit pas later te horen. Ook dit verhaal had voor mij iets uitgebreider beschreven mogen worden.

Al bij al heb ik het boek graag gelezen, de schrijfstijl is enorm vlot en ook het verhaal zelf heeft sterke momenten die je als lezer zeker kunnen raken, alleen voelt het een beetje als een gemiste kans wat diepgang betreft.