Meer dan 6,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Meeslepend, ontroerend en briljant geschreven.

De kleuren van het donker
Chris Whitaker
Ik dacht in het prille begin van dit boek: ‘Waar gaat dit heen?’ Wat ís er met Patch, die jongen met z’n ooglapje? Is het een beschrijving, het verhaal tot aan zijn (misschien gewelddadige) dood? Mijn nieuwsgierigheid was gewekt…
Gaandeweg komen er echter zoveel diverse thema’s aan bod.
Daar kom ik later nog op terug.
De locaties waar het boek zich afspeelt zijn heel nauwkeurig en zorgvuldig gekozen. De beschrijvingen waren zo accuraat en behelsden een enorm uitgestrekt gebied. Dit was voor mij een beetje de lijm van het mysterie.
De personages uiteraard ook. Ieder individu worstelt wel met een eigen tekortkoming, gemis, angst, getroebleerd brein, trauma enz.
Gaandeweg komen die issues meer een meer bloot te liggen. Zoals een ui gepeld wordt, zo komen wij ook iedere laag van elke persoonlijkheid te weten. De relaties onderling waren heel divers en gecompliceerd maar op het einde vloeit alles dan toch weer mooi in elkaar. Wat briljant gedaan is door de schrijver. Ik vermoed dat hij er toch wel jaren denkwerk in gestoken heeft.
Er zaten ook “red herrings” of afleidingsmanoeuvres in het verhaal. De ene opvallend om in te trappen. De andere zag ik totaal niet aankomen…
Waar gaat het uiteindelijk over? Patch, (13jr), de jongen met het ooglapje en Saint, zijn buitenbeentjes en beste vrienden. Ze trekken heel vaak met elkaar op. Deze Patch red een rijk meisje (Misty) uit de klauwen van haar ontvoerder. Hij wordt in haar plaats meegenomen.
Hij blijft lange tijd vermist tot grote wanhoop van vooral Saint, zijn mama, en het ganse stadje. Iedereen moet verder met zijn of haar leven.
Tot…
Het boek is een mix van thriller en romance. 2 genres die moeilijk verenigbaar zijn. Tóch is de schrijver in zijn opzet geslaagd.
Ik las over onvoorwaardelijke liefdes, onbeantwoorde liefdes, trauma’s, mysteries, minderwaardigheidsgevoelens, vasthoudendheid.
In iets onveranderlijk blijven geloven. In opstaan en weer doorgaan. En, last but not least:
Er is áltijd kleur, zélfs in het donker!!!
Het is een meeslepend en ontroerend verhaal dat héél moeilijk weg te leggen is/was.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Hilde van Heist