Lezersrecensie
Actie/reactie. Dilemma/gevolg.
De onverschilligen Gert Erauw
5 mensen, die ogenschijnlijk geen énkel onderling verband hebben. Die worden samen gelokt in een kamer van een huis, dit onder een vals voorwendsel. Geld lokt nl. iedereen aan, als ware het een lekker toetje.
Daar komen verschillende machtsverhoudingen aan het licht. We leren ze allen beter kennen, vooral hun geheime agenda en zwaktes springen eruit.
Ieder individu wordt messcherp gefileerd en op de rooster gelegd.
‘De Stem’ die door de kamer blikkert jut hen op tegen elkaar. Dé ‘doodsklok’ die blijft doorlopen zoals een zandloper.
De onverbiddelijke eis van ‘De Stem’ is dat 1 van hen moet sterven door de hand van een ander, als boetedoening lijkt het wel.
Echter, stukje bij beetje komen we meer te weten. Hun diepste geheimen komen naar boven.
Het waarom en hoe zit alles ineen?
Het liet mij niet meer los.
Ik moest en zou verder lezen om de uitkomst te weten. De intriges van het verhaal bleven mijn nieuwsgierigheid prikkelen.
Alsook stelde ik morele vragen aan mezelf.
Hoe ver zou ik gaan om een geheim te bewaren?
Zou ik bereid zijn ervoor te moorden of te sterven?
De sfeer in de kamer beknelde mij per momenten.
Het idee ergens vast te worden gehouden, tegen je wil. Dit voelt wel heel claustrofobisch aan.
Ik dacht ook onmiddellijk spontaan aan de ‘natuurlijke behoeftes’ van de 5.
Maar, dit is slechts een praktisch detail…
Voor de rest niks dan lof voor het boek en z’n schrijver. Ik vond het een verrassend einde en een verademing om weer eens een psychologische mindfuck te mogen lezen van de hand van een landgenoot.
Hij kan zich meten met de beste. Ik zag tevens een verfilming voor mijn ogen, in mijn fantasie perfect haalbaar. Eric Van Looy en Jan Verheyen, grijp jullie kans zou ik zeggen!
5 mensen, die ogenschijnlijk geen énkel onderling verband hebben. Die worden samen gelokt in een kamer van een huis, dit onder een vals voorwendsel. Geld lokt nl. iedereen aan, als ware het een lekker toetje.
Daar komen verschillende machtsverhoudingen aan het licht. We leren ze allen beter kennen, vooral hun geheime agenda en zwaktes springen eruit.
Ieder individu wordt messcherp gefileerd en op de rooster gelegd.
‘De Stem’ die door de kamer blikkert jut hen op tegen elkaar. Dé ‘doodsklok’ die blijft doorlopen zoals een zandloper.
De onverbiddelijke eis van ‘De Stem’ is dat 1 van hen moet sterven door de hand van een ander, als boetedoening lijkt het wel.
Echter, stukje bij beetje komen we meer te weten. Hun diepste geheimen komen naar boven.
Het waarom en hoe zit alles ineen?
Het liet mij niet meer los.
Ik moest en zou verder lezen om de uitkomst te weten. De intriges van het verhaal bleven mijn nieuwsgierigheid prikkelen.
Alsook stelde ik morele vragen aan mezelf.
Hoe ver zou ik gaan om een geheim te bewaren?
Zou ik bereid zijn ervoor te moorden of te sterven?
De sfeer in de kamer beknelde mij per momenten.
Het idee ergens vast te worden gehouden, tegen je wil. Dit voelt wel heel claustrofobisch aan.
Ik dacht ook onmiddellijk spontaan aan de ‘natuurlijke behoeftes’ van de 5.
Maar, dit is slechts een praktisch detail…
Voor de rest niks dan lof voor het boek en z’n schrijver. Ik vond het een verrassend einde en een verademing om weer eens een psychologische mindfuck te mogen lezen van de hand van een landgenoot.
Hij kan zich meten met de beste. Ik zag tevens een verfilming voor mijn ogen, in mijn fantasie perfect haalbaar. Eric Van Looy en Jan Verheyen, grijp jullie kans zou ik zeggen!
3
Reageer op deze recensie
