Lezersrecensie
De geschiedenis herhaalt zich jammer genoeg.
Rachels wens Aline van Wijnen
De geschiedenis van oorlogen blijft zich jammer genoeg maar herhalen!
Ik was al fan nog voordat ik 1 boek gelezen had van deze schrijfster.
‘Het geheime kistje van Elle’ en ‘De verloren dromen van Valeria’ trokken mij altijd al aan vanwege de mooie covers én omdat ik hou van historische romans.
Dit was mijn eerste ‘fysieke’ ervaring en wat voor 1!
Aline van Wijnen
blijkt een boeiende vertelkunst te beheersen.
Het verhaal speelt zich af in Amsterdam. Er zijn 2 tijdslijnen: 1 in het verleden over Rachel en 1 in het heden over Kyra. Beiden vertellen ze ons stukje bij beetje hun levensverhaal.
Rachel was een Joods meisje die tijdens WOll trachtte te (over)leven in A’dam en in een kamp.
Kyra heeft een burn-out en wordt zodoende de buddy van Gijs Zijlstra. Enzo komen/smelten heden en verleden samen in een verhaal. En wat voor 1!
Het boek gaat over moed, doorzettingsvermogen, verlies, rouw, eenzaamheid, twijfel, vertwijfeling, angst, machteloosheid, verdriet, (ouder)liefde, erkenning, vriendschap en hoop.
Als 1 iets mij opviel en me wat stoorde dan was het iets wat contradictorisch overkwam. Nl. op blz. 54, 124 en 184.
Daarin spreekt Kyra zichzelf ietwat tegen mijns inziens.
1/ Ze heeft geschiedenisles gekregen (net als iedereen) en heel wat oorlogsromans gelezen. 2/ Daarna heeft ze boeken over verzetsstrijders, onderduikers en nazi’s in A’dam gelezen. 3/ Vervolgens op blz.184 had ze zich “er nooit echt mee beziggehouden”. Dit vond ik een heel bizar gegeven… Voor iemand die zich ‘er niet mee bezighield’ had ze dan toch wel best wat leeswerk verricht. Dit is dan ook het enige minpuntje wat ik (misschien té kritisch?) heb opgemerkt. Het boek heeft mij geboeid en ik moest er van bekomen. Heftig maar o zo mooi. Dankjewel Aline.
De geschiedenis van oorlogen blijft zich jammer genoeg maar herhalen!
Ik was al fan nog voordat ik 1 boek gelezen had van deze schrijfster.
‘Het geheime kistje van Elle’ en ‘De verloren dromen van Valeria’ trokken mij altijd al aan vanwege de mooie covers én omdat ik hou van historische romans.
Dit was mijn eerste ‘fysieke’ ervaring en wat voor 1!
Aline van Wijnen
blijkt een boeiende vertelkunst te beheersen.
Het verhaal speelt zich af in Amsterdam. Er zijn 2 tijdslijnen: 1 in het verleden over Rachel en 1 in het heden over Kyra. Beiden vertellen ze ons stukje bij beetje hun levensverhaal.
Rachel was een Joods meisje die tijdens WOll trachtte te (over)leven in A’dam en in een kamp.
Kyra heeft een burn-out en wordt zodoende de buddy van Gijs Zijlstra. Enzo komen/smelten heden en verleden samen in een verhaal. En wat voor 1!
Het boek gaat over moed, doorzettingsvermogen, verlies, rouw, eenzaamheid, twijfel, vertwijfeling, angst, machteloosheid, verdriet, (ouder)liefde, erkenning, vriendschap en hoop.
Als 1 iets mij opviel en me wat stoorde dan was het iets wat contradictorisch overkwam. Nl. op blz. 54, 124 en 184.
Daarin spreekt Kyra zichzelf ietwat tegen mijns inziens.
1/ Ze heeft geschiedenisles gekregen (net als iedereen) en heel wat oorlogsromans gelezen. 2/ Daarna heeft ze boeken over verzetsstrijders, onderduikers en nazi’s in A’dam gelezen. 3/ Vervolgens op blz.184 had ze zich “er nooit echt mee beziggehouden”. Dit vond ik een heel bizar gegeven… Voor iemand die zich ‘er niet mee bezighield’ had ze dan toch wel best wat leeswerk verricht. Dit is dan ook het enige minpuntje wat ik (misschien té kritisch?) heb opgemerkt. Het boek heeft mij geboeid en ik moest er van bekomen. Heftig maar o zo mooi. Dankjewel Aline.
1
Reageer op deze recensie