Boek 2015-2: Esther Gerritsen - Dorst

Het is de eerste keer in haar leven dat Elisabeth haar dochter onverwachts treft. Ze komt van de apotheek op de Overtoom, wil net oversteken naar de tramhalte als ze haar dochter ziet fietsen aan de andere kant van de straat. Haar dochter ziet haar ook. Elisabeth staat stil. De dochter stopt met trappen maar remt nog niet. De hele Overtoom zit tussen hen in, twee fietspaden, twee rijbanen en een dubbele trambaan. Elisabeth weet meteen dat ze haar dochter moet vertellen dat ze doodgaat en lacht als iemand die van plan is een grap te vertellen. (blz. 6)

Elisabeth en haar dochter Coco hebben een moeizame relatie. Dat merk je gelijk in het begin van het verhaal. Ze zien elkaar alleen als het moet. Vandaar dat Elisabeth haar dochter nog niet had verteld dat ze nierkanker heeft en doodgaat. Coco schrikt er een beetje van, maar ze geniet meer van haar eigen zieligheid. Als ze een paar dagen later tijdens een etentje aan haar vader en zijn vriendin vertelt dat haar moeder doodgaat, zegt ze spontaan dat ze bij haar moeder gaat wonen. Haar vader, zijn vriendin en haar vriend raden haar dit af. Ze heeft tenslotte sinds ze klein is nauwelijks contact met haar moeder. Waarom zou ze dit gaan doen? Juist omdat ze zo hard protesteren besluit Coco het echt te doen. Dan ziet iedereen dat ze een goede daad verricht. Ook haar moeder is niet zo blij met dit besluit, maar zegt niets omdat ze denkt dat ze hier niet tegen in mag gaan.

Zowel Elisabeth en Coco zijn heel erg bezig met zichzelf en met wat mensen van hen zullen vinden. Elisabeth doet daarom alsof haar ziekte helemaal niet erg is en dat mensen zich geen zorgen hoeven te maken. Coco doet alsof het allemaal vreselijk is en dat het zo goed van haar is om zich op te offeren om nu bij haar moeder te gaan wonen.
Hoe zal dit verhaal aflopen?

Lees de rest van mijn recensie op Ikvindlezenleuk