Aantekeningen

Aantekeningen over het verplaatsen van obelisken is volgens de omslag een roman. Dat is het inderdaad, maar voor hetzelfde geld zou je het een reisverslag met foto's kunnen noemen, een filosofische uiteenzetting over vriendschap, een beschouwing over het leven van Alexander de Grote danwel over het effect van moderne communicatiemiddelen. Maar bovenal is het een boek over het leven, de dood en rouwverwerking.
De schrijver vertelt in dit boek hoe hij als jonge student klassieke talen bevriend raakt met Tomas, student literatuurwetenschap en beginnend schrijver, afkomstig uit West-Vlaanderen. De vriendschap blijft ook na de studie bestaan. Als hij midden dertig is overlijdt Tomas totaal onverwacht aan een slagaderlijke breuk.
In het boek reist de schrijver met de boeken die Tomas gepubliceerd heeft naar Alexandrië vanwege een afspraak die hij ooit met Tomas gemaakt heeft: hun boeken plaatsen in de bibliotheek van Alexandrië, de plek waar ooit de beroemde bibliotheek gesticht werd door Alexander de Grote.
Het boek is gebaseerd op de hechte vriendschap tussen schrijver Arjen van Veelen en Thomas Blondeau, die op 35-jarige leeftijd overleed. Het is geen autobiografisch boek volgens de auteur. De vriend heet dan ook Tomas in plaats van Thomas. Toch doet het boek wel autobiografisch aan, zeker gezien de foto's die Van Veelen gebruikt en de vele details die overeenkomen met zijn leven.
Wat is echt en wat niet is nog een thema dat in het boek aan de orde komt. De invloed van moderne communicatiemiddelen afgezet tegen geschriften uit de klassieke oudheid.
Het boek zit volgestopt met citaten, weetjes en metaforen. Wat mij betreft een beetje te veel. Er komt zoveel voorbij aan thematiek dat je bij eerste lezing over sommige dingen heen leest, en dat is jammer. Ik las dit boek voor de Hebban leesclub, en heb het daardoor met meer aandacht gelezen.
De discussie met andere lezers maakte dat ik het boek meer ging waarderen.