De vraag is: Wie ben ik?

Ormberg, een klein dorpje op het platteland ten westen van Stockholm. In 2009 vindt een stel tieners de schedel van een meisje, ze is vermoord. De moord wordt nooit opgelost.
Acht jaar later gaat een speciaal rechercheteam proberen deze cold case op te lossen. Malin Brundin, een van de tieners die het meisje vonden, is inmiddels politieagent en maakt deel uit van het team omdat zij uit Ormberg komt en de omgeving goed kent.
Tijdens het onderzoek verdwijnen twee leden van het team: Hanne, die als gedragswetenschapper aan het team is toegevoegd, en haar partner Peter, werkzaam bij de landelijke recherche. Na twee dagen duikt Hanne weer op, volkomen gedesoriënteerd en uitgedroogd. Ze herinnert zich niets. Van Peter geen spoor.
We volgen het verhaal via verschillende hoofdpersonen die in de ik-vorm hun verhaal vertellen. Dat zijn afwisselend Malin en Jake, een 14-jarige jongen die Hannes dagboek vindt en dat leest.
Hanne blijkt aan beginnende dementie te lijden en houdt een dagboek bij om zo allerlei aanwijzingen en gedachten vast te leggen. Ze probeert zo voor de buitenwereld verborgen te houden dat haar geheugen niet meer goed werkt.
Via drie ik-verhalen komt de lezer steeds meer te weten over de personages, over het leven in Ormberg, over sociale vraagstukken als werkloosheid, armoede, asielzoekers etc.
De ontknoping is verrassend en zet het verhaal in een ander perspectief.
Dagboek van mijn verdwijning is voor mij vooral een boek van tegenstellingen: dorp - stad, stilstand - vooruitgang, bekend - onbekend, autochtoon - allochtoon. Wanneer hoor je ergens bij, wanneer ben je ergens thuis, wanneer ben je gelukkig? Met deze vragen worstelen de hoofdpersonen, en sommigen krijgen daar aan het eind van dit boek een antwoord op.
Ik vond het een spannend boek om te lezen, vooral de gedeelten met het verhaal van Jake spraken me aan. Malin komt als hoofdfiguur minder goed uit de verf, misschien ook omdat ze nogal met zichzelf in de knoop zit. Het verhaal van Hanne kwam op mij wat gekunsteld over.
Ik heb het boek met plezier gelezen, maar het behoort niet tot mijn favorieten.