Een boek over identiteit, loyaliteit en vertrouwen

De vergeten spion is het derde deel in de serie van Charles den Tex over de Repair Club. Dat is een club van gepensioneerde medewerkers van de geheime dienst die samen kapotte spullen repareren. Verwacht je nu een cosy crime te gaan lezen, dan zit je echt fout: de boeken over de Repair Club zijn in een nuchtere, zakelijke stijl geschreven, personages hebben oer-Hollandse namen als Hoekman, Verhoef of Stofmand. Hoofdpersoon is John Antink, ex-directeur van de geheime dienst. Iemand die er saai en onopvallend uitziet, maar die veel geheimen heeft en veel heeft meegemaakt in zijn jaren als actieve agent in het buitenland. Ook in dit boek komt er iemand uit zijn verleden langs en zet een serie spannende gebeurtenissen in werking die Den Tex in een onderkoelde stijl beschrijft. Via dagboekaantekeningen van John Antink lezen we over een operatie in 1975 die verkeerd afloopt, en die hem in Libanon brengt. Ook de gebeurtenissen in het heden brengen hem naar Libanon en uiteindelijk komen alle plotlijnen mooi samen. Den Tex weet duidelijk waar hij het over heeft en baseert zich losjes op werkelijke gebeurtenissen. Dit doet hij uitstekend.
Het boek leest makkelijk weg door de korte hoofdstukken en wisselende perspectieven. Het taalgebruik is helder en zakelijk, maar tussen de regels door is er ruimte voor subtiele humor. Ook komen er behoorlijk gewelddadige scènes in voor, maar door de nuchtere, onderkoelde schrijfstijl doet dit niet sensatiebelust aan. Het is een boek dat lijkt op de hoofdpersoon: onder de nuchtere zakelijkheid gaat een andere wereld schuil die af en toe bovenkomt. Identiteit, loyaliteit en vertrouwen zijn belangrijke thema’s.
Wat mij betreft kan Charles den Tex nog wel even vooruit met de Repair Club.