Lezersrecensie
Gruwelsprookjes aan de Wolga
“De Wolga deelde de wereld in tweeën” is de beginzin van Wolgakinderen; links liggen de steppen, plat en geel, met akkers en groentetuinen en rechts liggen de machtige bergen. Schoolmeester Jakob Bach woont in het dorp Gnadental, waar Duitse kolonisten zich lang geleden hebben gevestigd. Hij is een zachtaardige man die graag luistert en gevoelig is voor verstoringen. Een ommekeer in zijn leven ontstaat door het verzoek van de reusachtige Udo Grimm om zijn dochter Klara les te geven in diens hoeve aan de overkant. Hij mag het meisje niet zien, maar leert haar gedichten van Goethe spreken, terwijl zij hem van achter het kamerscherm gruwelsprookjes vertelt in plaatselijk dialect.
Wanneer Grimm het dorp verlaat, weet Klara te ontsnappen en trekt in bij Bach. De dorpelingen moeten niets van hun relatie hebben, waardoor ze zich terugtrekken in de hoeve van haar vader en daar samen al het werk aanpakken dat nodig is. Ondertussen wordt het dorp geplunderd, verwoest en uitgemoord door de Sovjets en op een dag dringen er mannen de hoeve binnen die Klara verkrachten. Ze wordt zwanger, maar overleeft de geboorte van haar dochter niet. Bach is in en in verdrietig, maar moet aan melk komen voor de baby. In het dorp krijgt hij van de plaatselijke leider voedsel in ruil voor verhalen over de plaatselijke woorden en gebruiken. Later krijgt hij de opdracht om sprookjes te schrijven, die door deze Hoffman een klein beetje worden aangepast zodat ze passen bij het sociaal - realistische ideaal. De vraag is hoelang Bach met het meisje veilig op de hoeve kan blijven wonen, afgeschermd van de buitenwereld…
Het dorp wordt een sovjetkolchoz en propaganda-etalage voor het communisme, maar Bach schrikt wanneer hij ontdekt hoezeer zijn sprookjes werkelijkheid worden, helemaal nadat Stalin de Duitsers als ‘het paard van Troje’ is gaan zien in zijn strijd met Hitler. Op een bepaald moment ziet hij hoe de dorpelingen in vissen en muizen zijn veranderd…
Jachina heeft de politieke en historische gebeurtenissen prachtig verweven met de sprookjes in deze magisch-realistische roman, de tweede na haar even schitterende debuut Zulaika opent haar ogen. Ze schrijft beeldend en meeslepend. Een aanrader voor iedereen die ervan houdt om te worden betoverd door een boek!
Wanneer Grimm het dorp verlaat, weet Klara te ontsnappen en trekt in bij Bach. De dorpelingen moeten niets van hun relatie hebben, waardoor ze zich terugtrekken in de hoeve van haar vader en daar samen al het werk aanpakken dat nodig is. Ondertussen wordt het dorp geplunderd, verwoest en uitgemoord door de Sovjets en op een dag dringen er mannen de hoeve binnen die Klara verkrachten. Ze wordt zwanger, maar overleeft de geboorte van haar dochter niet. Bach is in en in verdrietig, maar moet aan melk komen voor de baby. In het dorp krijgt hij van de plaatselijke leider voedsel in ruil voor verhalen over de plaatselijke woorden en gebruiken. Later krijgt hij de opdracht om sprookjes te schrijven, die door deze Hoffman een klein beetje worden aangepast zodat ze passen bij het sociaal - realistische ideaal. De vraag is hoelang Bach met het meisje veilig op de hoeve kan blijven wonen, afgeschermd van de buitenwereld…
Het dorp wordt een sovjetkolchoz en propaganda-etalage voor het communisme, maar Bach schrikt wanneer hij ontdekt hoezeer zijn sprookjes werkelijkheid worden, helemaal nadat Stalin de Duitsers als ‘het paard van Troje’ is gaan zien in zijn strijd met Hitler. Op een bepaald moment ziet hij hoe de dorpelingen in vissen en muizen zijn veranderd…
Jachina heeft de politieke en historische gebeurtenissen prachtig verweven met de sprookjes in deze magisch-realistische roman, de tweede na haar even schitterende debuut Zulaika opent haar ogen. Ze schrijft beeldend en meeslepend. Een aanrader voor iedereen die ervan houdt om te worden betoverd door een boek!
2
Reageer op deze recensie