Te veel

Met een assertieve wielrenster en een overtrokken neergezette coach als personages is het verhaal zodanig geconstrueerd dat elke alinea een ander taboe of ongemak lijkt te moeten agenderen: masturbatie, discriminatie, vrouwenongelijkheid, rassenongelijkheid, woke-verwijten, gebroken gezinnen, morning after pillen, doping, machtsposities, dataïstisch denken, maakbaarheid of menselijkheid: bedenk het of het is een thema.

De Ruijter is op missie en wil in één boek al het hedendaags denkbare duiden (de ethische componentenleer van wielrenster Grace!) Het resultaat zijn vaak gekunstelde, uitleggerige dialogen en, om in de akkoord bevonden Engelse slang van het boek te blijven, over the top handelingen en kinderlijke plotwendingen.

Gelukkig schreef De Ruijter ook het vele malen beter te verteren Lupus. Complimenten tevens voor haar lofrede op de studie Nederlands in Trouw. Want naast doceren en boeken schrijven, doet ze die studie er ook maar even bij. Een aanwinst voor het docentencorps, zo’n bevlogen en actieve collega.