Een feelgood vol levensechte personages en emoties

Het eerste deel in deze serie 'Geknipt voor elkaar' was erg leuk en ik was blij dat er nog meer delen in deze fijne feelgoodserie zijn die zich in mijn mooie Maastricht afspeelt.
Je kunt ze ook los lezen maar het is veel leuker om ze op volgorde te lezen zodat je de straat, de winkeltjes en de personages die in elk boek terug komen leert kennen. Dit deel wekte veel verschillende emoties bij me op, als een auteur dat met je kan doen weet je dat ze goed is!
Daan sluit je meteen in je hart, wat een lieverd! Als Ellemieke hem verlaat voel je zijn diepe verdriet en je hoopt maar dat hij weet dat hij beter verdient en dat hij goed genoeg is zoals hij is. Ellemieke is erg egoïstisch en haar personage haalde soms het bloed onder mijn nagels uit. Haar chemie met de knappe Matteo voel je meteen en als ze Daan verbijsterd achterlaat zonder te proberen een compromis te sluiten lijkt het einde oefening. Matteo lijkt beter bij haar te passen maar hij heeft een groot geheim en dat zal alles veranderen.
Elk personage is goed uitgewerkt en ze hebben alle drie emotionele bagage, elk dealen ze daarmee op hun eigen manier en je wil blijven lezen!

"Ellemieke zocht een baan om haar volgende reis bij elkaar te sparen, Daan naar een medewerker voor zijn lunchcafé in Maastricht. Ook in de liefde hebben ze elkaar gevonden. Samen vormen ze een geoliede machine die van het café een succes maakt.
Wanneer Ellemiekes reislust weer opspeelt, besluit Daan haar los te laten. Om geld te verdienen voor een volgende reis neemt Ellemieke een baan bij Matteo, de knappe eigenaar van een ijssalon. Alleen zit die ijssalon aan de overkant van de straat! Hoe kan ze Daan vergeten wanneer ze hem elke dag blijft zien?"

Mienke schrijft vlot en luchtig maar weet toch ook diepgang in het verhaal te brengen door de personages lagen te geven. Het mooie van haar verhalen is altijd dat elke lezer ze anders zal beleven en iedereen zal een klik met een ander personage hebben. Ze beschrijft Maastricht ook weer heel beeldend zoals de beroemde boekhandel in de kerk:
"Ik kijk omhoog en naar het prachtige gewelfde plafond met de door de tijd verweerde schilderingen. Mijn blik glijdt als vanzelf naar de hoge glas-in-lood ramen waardoor het zonlicht in bundels naar binnen valt".
Mienke verwerkt thema's als verlies, rouw en trauma in haar boeken zonder dat het zwaar voelt.
De mannen om Ellemieke heen doen erg hun best maar ze ziet alleen haar eigen kant zonder oog voor gevoelens van de ander en dat raakt je want je voelt wat ze de ander hiermee aandoet. Prachtig en vol emotie beschreven!
Een personage als Ellemieke heb je ook nodig in een boek, het voelt levensecht want ook in het echte leven gaat iedereen anders om met trauma en heeft niet iedereen hetzelfde karakter.

Het is een feelgood die heerlijk wegleest maar nergens saai is. Het is een verhaal vol levensechte personages en emoties. Het heerlijke straatje in Wyck, de fijne winkeltjes en het lief en leed van de personages zorgen ervoor dat je het boek niet weg wil leggen. Je moet gewoon weten hoe het afloopt! In ieder geval heb ik honger gekregen van de heerlijke gerechten in het lunchcafé van Daan en de overheerlijke ijssmaken bij Matteo. Ik kijk al uit naar deel 3!