Lezersrecensie
Een mooie, aangrijpende roman die je nooit meer vergeet
De eerste 2 delen over de Ierse familie Fitzpatrick hadden me al helemaal omver geblazen dus ik kon niet wachten om het derde deel te lezen. In dit deel staat de dochter van Maggie centraal en het is weer een aangrijpende, hartverwarmende en emotionele roman geworden. In dit verhaal wordt weer een stukje hartverscheurende Ierse geschiedenis blootgelegd en we beleven dit prachtige verhaal dat gebaseerd is op historische feiten door de ogen van Lizzy.
‘De geheimen van Lizzy’ is gebaseerd op getuigenissen van de overlevenden van de Magdalene Laundries in Ierland. Dit boek is een eerbetoon aan al die gekwetste vrouwen en kinderen.'
Wat een boek, het zal je diep raken en bijblijven.
Maar ook is er in dit boek weer genoeg ruimte voor liefde, en alle belevenissen die de familie meemaakt in 1946 en in 1972. Meerdere generaties Fitzpatrick komen aan bod en het is een boek dat iedere liefhebber van historische romans moet lezen!
"Als opa Thomas overlijdt, komt de hele familie Fitzpatrick samen voor de begrafenis. Zelfs dochter Lizzy komt na lange afwezigheid over uit Canada. Shannon ontmoet haar tante voor het eerst. Ze kent Lizzy alleen van de schilderijen van de beroemde kunstschilder Charles Leblanc. Lizzy is het buitenbeentje van de familie, maar al bij de eerste kennismaking klikt het tussen haar en Shannon. Volgens de familieverhalen studeerde Lizzy vroeger in Dublin en had ze een geweldige tijd in de hoofdstad. Maar waarom is ze dan zo plotseling naar Cornwall vertrokken? En wat weerhield haar ervan haar familie in Ierland op te zoeken? Wat is Lizzy’s connectie met Sinead, de tante van Shannons vriend Daniel? Zij werd op haar achttiende naar een klooster gestuurd waar veel zwangere ongehuwde vrouwen heimelijk onderdak kregen. Ze is nooit meer teruggekeerd en de familie heeft geen idee wat er gebeurd is. Een voor een worden de geheimen van Lizzy ontrafeld…"
Karin heeft een levendige en vlotte schrijfstijl en haar personages sluit je meteen in je hart. Haar beeldende schrijfstijl zorgt ervoor dat je het idee hebt op elke plek rond te lopen waar de personages zich bevinden. Zoals in Cornwall: "De barnsteenkleurige huizen leken te gloeien in het gouden zonlicht. Het water dat het schiereiland omspoelde was turkoois van kleur en stak fel af tegen het beige strand". Het verhaal van Lizzy en wat zij moet meemaken in het klooster is erg emotioneel, maar gelukkig voor Lizzy komt na regen weer zonneschijn. De liefde tussen haar en kunstenaar Charlie komt onverwachts op haar pad en beiden hebben hun eigen emotionele bagage. Onderwerpen als ptsd en de naweeën van de oorlog zijn mooi verwerkt in dit verhaal, wat de personages levensecht maakt en dit zorgt voor veel diepgang.
Dit boek neemt ons mee naar Dublin, de Ierse kust, Cornwall, Londen, Canada en ook weer naar het dorp waar de familie Fitzpatrick woont: Killcarrick. Het is een wervelende roman die naast emotionele momenten ook heel veel liefdevolle momenten vol geluk bevat. Langzaam worden al lizzy's geheimen ontrafeld en ze hoopt in 1972 ook antwoorden te vinden over haar vriendin Sinead. "Je moet weten dat de kerk en de kloosters een grote macht hadden. De gemeenschap in die tijd was er een van niet willen weten en wegkijken. Je wilde helemaal niet weten dat er vrouwen waren die zo behandeld werden. Vrouwen hadden geen enkel recht". Schrijnend dat dit echt gebeurd is, en Karin heeft me dit verhaal echt laten voelen doordat je het idee hebt er zelf bij te zijn. Ik ben weer diep onder de indruk en ben blij dat er nog een deel over deze familie is!
‘De geheimen van Lizzy’ is gebaseerd op getuigenissen van de overlevenden van de Magdalene Laundries in Ierland. Dit boek is een eerbetoon aan al die gekwetste vrouwen en kinderen.'
Wat een boek, het zal je diep raken en bijblijven.
Maar ook is er in dit boek weer genoeg ruimte voor liefde, en alle belevenissen die de familie meemaakt in 1946 en in 1972. Meerdere generaties Fitzpatrick komen aan bod en het is een boek dat iedere liefhebber van historische romans moet lezen!
"Als opa Thomas overlijdt, komt de hele familie Fitzpatrick samen voor de begrafenis. Zelfs dochter Lizzy komt na lange afwezigheid over uit Canada. Shannon ontmoet haar tante voor het eerst. Ze kent Lizzy alleen van de schilderijen van de beroemde kunstschilder Charles Leblanc. Lizzy is het buitenbeentje van de familie, maar al bij de eerste kennismaking klikt het tussen haar en Shannon. Volgens de familieverhalen studeerde Lizzy vroeger in Dublin en had ze een geweldige tijd in de hoofdstad. Maar waarom is ze dan zo plotseling naar Cornwall vertrokken? En wat weerhield haar ervan haar familie in Ierland op te zoeken? Wat is Lizzy’s connectie met Sinead, de tante van Shannons vriend Daniel? Zij werd op haar achttiende naar een klooster gestuurd waar veel zwangere ongehuwde vrouwen heimelijk onderdak kregen. Ze is nooit meer teruggekeerd en de familie heeft geen idee wat er gebeurd is. Een voor een worden de geheimen van Lizzy ontrafeld…"
Karin heeft een levendige en vlotte schrijfstijl en haar personages sluit je meteen in je hart. Haar beeldende schrijfstijl zorgt ervoor dat je het idee hebt op elke plek rond te lopen waar de personages zich bevinden. Zoals in Cornwall: "De barnsteenkleurige huizen leken te gloeien in het gouden zonlicht. Het water dat het schiereiland omspoelde was turkoois van kleur en stak fel af tegen het beige strand". Het verhaal van Lizzy en wat zij moet meemaken in het klooster is erg emotioneel, maar gelukkig voor Lizzy komt na regen weer zonneschijn. De liefde tussen haar en kunstenaar Charlie komt onverwachts op haar pad en beiden hebben hun eigen emotionele bagage. Onderwerpen als ptsd en de naweeën van de oorlog zijn mooi verwerkt in dit verhaal, wat de personages levensecht maakt en dit zorgt voor veel diepgang.
Dit boek neemt ons mee naar Dublin, de Ierse kust, Cornwall, Londen, Canada en ook weer naar het dorp waar de familie Fitzpatrick woont: Killcarrick. Het is een wervelende roman die naast emotionele momenten ook heel veel liefdevolle momenten vol geluk bevat. Langzaam worden al lizzy's geheimen ontrafeld en ze hoopt in 1972 ook antwoorden te vinden over haar vriendin Sinead. "Je moet weten dat de kerk en de kloosters een grote macht hadden. De gemeenschap in die tijd was er een van niet willen weten en wegkijken. Je wilde helemaal niet weten dat er vrouwen waren die zo behandeld werden. Vrouwen hadden geen enkel recht". Schrijnend dat dit echt gebeurd is, en Karin heeft me dit verhaal echt laten voelen doordat je het idee hebt er zelf bij te zijn. Ik ben weer diep onder de indruk en ben blij dat er nog een deel over deze familie is!
1
Reageer op deze recensie
