Lezersrecensie
Een ontroerend en hartverwarmend liefdesverhaal
Wat een ontroerend en hartverwarmend liefdesverhaal is dit!! Rachel Fordham weet haar personages altijd zo warm en levensecht neer te zetten dat je ze meteen in je hart sluit. Sadie werkt lange dagen in een fabriek om haar familie en haar zieke vader financieel te kunnen bijstaan. Op een dag vindt Otis Taylor haar in een van zijn leegstaande panden waar ze slaapt. Ze vormen een bijzondere vriendschap en Sadie gaat, naast haar werk in de fabriek, in zijn grote landhuis werken en mag daar wonen. De reden waarom Otis zich zo verborgen houdt voor de wereld is hartverscheurend, ik heb zo met hem meegeleefd. Sadie leert de echte Otis kennen en ziet zijn littekens niet meer. Rachel verwerkt altijd prachtige onderliggende boodschappen in haar verhalen en in dit verhaal is dat dat ware schoonheid van binnen zit. Sadie kijkt verder dan zijn uiterlijk, zijn persoonlijkheid en intelligentie raken haar diep maar is zij, een simpel plattelandsmeisje wel goed genoeg voor de erfgenaam van het landgoed en de fabriek? Samen gaan ze ook op zoek naar zijn verloren nichtje, een "ongewenst" kind van zijn overleden broer, en Sadie stuit per ongeluk op een groot geheim dat alles kan veranderen.
"Achterflap:
Na jaren als banneling te hebben geleefd vanwege zijn littekens, keert Otis als de laatste erfgenaam van de familie Taylor voor het eerst in jaren terug naar zijn ouderlijk huis. Daar aangekomen beseft hij dat hij misschien niet het enige verstoten familielid is en gaat hij op zoek naar zijn verdwenen nichtje. Zijn pad kruist dat van Sadie die, gevlucht voor armoede en een liefdeloos bestaan, haar intrek heeft genomen in een oude fabriek van Otis’ familie. Een voorzichtige vriendschap bloeit tussen hen op en Sadie voelt zich steeds meer aangetrokken tot de man achter het masker. De zoektocht naar Otis’ nichtje blijkt echter ingewikkelder dan ze ooit hadden kunnen vermoeden – en misschien is Sadie wel de sleutel tot dit lang bewaarde familiegeheim."
Rachel Fordham heeft een mooie en warme schrijfstijl en haar verhalen zorgen er bij mij altijd voor dat ik ze met een glimlach lees. Dit verhaal is inspirerend en zet je aan het denken: "Wat is normaal? Waarom kan het niet normaal zijn als je anders bent? Wie heeft er verzonnen dat we in een wereld vol kleuren, vormen en achtergronden allemaal hetzelfde moeten zijn?". Alle personages in dit verhaal zijn zo goed uitgewerkt dat je helemaal in dit verhaal opgaat, en Sadie is een personage die we allemaal in ons leven zouden willen hebben. Als Sadie een groot geheim ontdekt wordt ze verscheurd, zal ze de waarheid vertellen?
Muziek maken is een manier voor Otis om zich te uiten en dat loopt als een rode draad door het verhaal. Ook de onvoorwaardelijke liefde van een hond speelt een grote rol en dat is zo herkenbaar....wat een schitterend verhaal is dit!
De epiloog maakt dit mooie verhaal helemaal af, ik vind het zo fijn als je nog even te weten komt hoe het een paar jaar later met de personages gaat. Ik sluit dit boek met een warm hart en een lach op mijn gezicht. Wat een prachtig verhaal over liefde, vriendschap, naastenliefde en vol belangrijke boodschappen. Soms is het enige wat je nodig hebt om jezelf in een ander licht te zien iemand ontmoeten die dat ook doet. Het landhuis is zowel adembenemend als mysterieus en de perfecte setting voor deze roman. De fabriek van belofte is een verhaal met een hart!
"Achterflap:
Na jaren als banneling te hebben geleefd vanwege zijn littekens, keert Otis als de laatste erfgenaam van de familie Taylor voor het eerst in jaren terug naar zijn ouderlijk huis. Daar aangekomen beseft hij dat hij misschien niet het enige verstoten familielid is en gaat hij op zoek naar zijn verdwenen nichtje. Zijn pad kruist dat van Sadie die, gevlucht voor armoede en een liefdeloos bestaan, haar intrek heeft genomen in een oude fabriek van Otis’ familie. Een voorzichtige vriendschap bloeit tussen hen op en Sadie voelt zich steeds meer aangetrokken tot de man achter het masker. De zoektocht naar Otis’ nichtje blijkt echter ingewikkelder dan ze ooit hadden kunnen vermoeden – en misschien is Sadie wel de sleutel tot dit lang bewaarde familiegeheim."
Rachel Fordham heeft een mooie en warme schrijfstijl en haar verhalen zorgen er bij mij altijd voor dat ik ze met een glimlach lees. Dit verhaal is inspirerend en zet je aan het denken: "Wat is normaal? Waarom kan het niet normaal zijn als je anders bent? Wie heeft er verzonnen dat we in een wereld vol kleuren, vormen en achtergronden allemaal hetzelfde moeten zijn?". Alle personages in dit verhaal zijn zo goed uitgewerkt dat je helemaal in dit verhaal opgaat, en Sadie is een personage die we allemaal in ons leven zouden willen hebben. Als Sadie een groot geheim ontdekt wordt ze verscheurd, zal ze de waarheid vertellen?
Muziek maken is een manier voor Otis om zich te uiten en dat loopt als een rode draad door het verhaal. Ook de onvoorwaardelijke liefde van een hond speelt een grote rol en dat is zo herkenbaar....wat een schitterend verhaal is dit!
De epiloog maakt dit mooie verhaal helemaal af, ik vind het zo fijn als je nog even te weten komt hoe het een paar jaar later met de personages gaat. Ik sluit dit boek met een warm hart en een lach op mijn gezicht. Wat een prachtig verhaal over liefde, vriendschap, naastenliefde en vol belangrijke boodschappen. Soms is het enige wat je nodig hebt om jezelf in een ander licht te zien iemand ontmoeten die dat ook doet. Het landhuis is zowel adembenemend als mysterieus en de perfecte setting voor deze roman. De fabriek van belofte is een verhaal met een hart!
1
Reageer op deze recensie
