Goed bedacht, slecht uitgewerkt.

Vind mij van Alafair Burke begint met een krantenartikel waarin staat dat er vrouw en auto-ongeluk heeft gehad. Daarna begint het verhaal 15 jaar later. Hope, de vrouw van het ongeluk, is haar geheugen van voor het ongeluk kwijt. Ze heeft een nieuw leven opgebouwd in Hopewell, maar ze besluit te verhuizen en helemaal opnieuw te beginnen. Dan verdwijnt ze spoorloos. Heeft haar vergeten verleden haar ingehaald?

Hoewel dit verhaal een onderdeel is van een serie, is het heel goed als standalone te lezen.

Op de cover staat thriller vermeld en de achterflap belooft een razend spannend verhaal, maar het boek maakt de verwachtingen niet waar. De auteur doet goed haar best en trekt de spanningstrukendoos open met korte hoofdstukken en aan het eind daarvan cliffhangers. Toch lukt het niet echt om spanning in het verhaal te brengen. Dit komt mede doordat er heel veel personages geïntroduceerd worden. Van veel personages hoor je nooit meer wat van, dus probeer ze niet allemaal te onthouden. De personages die wel een rol spelen, worden niet goed uitgewerkt. Ze blijven vlak en je leeft dan ook niet echt met ze mee, ook niet als ze in een niet zo prettige situatie belanden.
Het eerste gedeelte van het boek krijg je heel veel informatie te lezen, waarvan veel er niet toe doet. Pas na pagina 122 begint het verhaal te lopen en krijgen de verschillende verhaallijnen vorm. Het plot wordt dan weer erg afgeraffeld. Dit is echt zonde, want het verhaal op zich is goed verzonnen. Het is alleen erg jammer dat de uitwerking te wensen overlaat.