Lezersrecensie
"Maar buiten is het feest" is een verhaal dat je aangrijpt en je tot aan de laatste bladzijde niet meer loslaat.
22 nov 2012
In Koffietijd had ik Arthur Japin horen vertellen over zijn nieuwste roman " Maar buiten is het feest". Dat het boek geïnspireerd was op het schokkende verleden van Karin Bloemen, het misbruik door haar stiefvader en het overlijden van haar zus Annelies in 1989. Karin leefde continu in een huis, waarin misbruik, mishandeling, vernedering en intimidatie aan de orde van de dag waren. Ook zelf had Japin het nodige in zijn gezin meegemaakt, zodat hij zich goed kon inleven in zijn hoofdpersonage.
Toen ik de biografie las van Arthur Japin, bleek inderdaad, dat zijn vader zijn gezin lichamelijk en geestelijk had mishandeld. Toen hij een jaar of zes was, was zijn vader ernstig in de war. Toen Arthur twaalf was, pleegde zijn vader zelfmoord. Vluchten in zijn fantasie hielp hem er door heen. Arthur Japin heeft er later zijn beroep van gemaakt door toneel te spelen en fictie te schrijven. Toen hij volwassen was, heeft hij verschillende historische romans geschreven, waarvoor hij verscheidene prijzen kreeg. Zijn verhalen hebben veelal een autobiografische of historische kern. Dit is zijn eerste roman, die in het heden speelt.
Japin zegt in een interview, dat hij door zijn jeugd getekend is, maar ook gevormd.
"Als je beschadigd bent in je jeugd kun je twee dingen doen: óf je kunt jezelf naar binnen keren en vast gaan zitten in je woede tegen de wereld, óf je kunt een manier zoeken om dat om te zetten in iets creatiefs, positiefs en nieuws. Net als veel andere kunstenaars kan ik kracht putten uit dat beschadigde verleden.” Inspiratie voor zijn nieuwe boek haalde Arthur uit zijn eigen beschadigde jeugd.
Het verhaal "Maar buiten is het feest" is een roman over het leven van een succesvolle zangeres waarin veel intimidatie en seksueel geweld voorkomt. Weijntje is de middelste van drie zusjes en verschilt vijf jaar met haar oudste zus, die ook misbruikt wordt door hun nieuwe stiefvader. Uiteindelijk raakt die zus zelfs in verwachting van hem. Haar eigen vlucht was het zingen, waar ze goed in was. Ze verschool zich later achter typetjes op de bühne. Doen alsof, daar was ze in getraind in dat huis. Doen alsof, daar hing in het leven veel vanaf. Ook laat ze de mensen lachen. Ze laat zich nu Zonne noemen, uit een soort protest tegen haar stiefvader. In de schijnwerper voelt zij zich veilig, als ze maar "gezien" wordt.
Jaren later is er een brand, waar haar zus en twee zoontjes bij omkomen. Alleen haar nichtje Lotte overleeft het. Dan spant ze een rechtszaak aan om haar uit handen van haar vader te houden. Hierbij worden de gebeurtenissen uit haar verleden ook openbaar, wat zij juist zo angstvallig wilde verbergen om haar privacy te beschermen.
"Maar buiten is het feest" van Artur Japin is een verhaal van misbruik en macht en hoe te overleven. De titel impliceert direct al, dat het binnen anders is. Het thema incest is zeer actueel. Het verhaal is soms beklemmend, maar altijd indrukwekkend beschreven in mooie zinnen. Terugkerend thema in het werk van Arthur Japin is het dilemma tussen hoe je bent en hoe je gezien wordt door de buitenwereld. De beschrijvingen zijn meesterlijk, ook hoe je eigenlijk niet wegkomt uit die situatie, door chantage en intimidatie. Hoe eenzaam kun je zijn, ook als je opgroeit in een gezin, omdat je moeder de andere kant opkijkt.
Arthur Japin hoopt dat mensen die in een vergelijkbare situatie hebben gezeten, of zitten, iets aan het boek hebben, hoe je kracht kunt putten uit je verleden.
"Maar buiten is het feest" is een verhaal dat je aangrijpt en je tot aan de laatste bladzijde niet meer loslaat.
In Koffietijd had ik Arthur Japin horen vertellen over zijn nieuwste roman " Maar buiten is het feest". Dat het boek geïnspireerd was op het schokkende verleden van Karin Bloemen, het misbruik door haar stiefvader en het overlijden van haar zus Annelies in 1989. Karin leefde continu in een huis, waarin misbruik, mishandeling, vernedering en intimidatie aan de orde van de dag waren. Ook zelf had Japin het nodige in zijn gezin meegemaakt, zodat hij zich goed kon inleven in zijn hoofdpersonage.
Toen ik de biografie las van Arthur Japin, bleek inderdaad, dat zijn vader zijn gezin lichamelijk en geestelijk had mishandeld. Toen hij een jaar of zes was, was zijn vader ernstig in de war. Toen Arthur twaalf was, pleegde zijn vader zelfmoord. Vluchten in zijn fantasie hielp hem er door heen. Arthur Japin heeft er later zijn beroep van gemaakt door toneel te spelen en fictie te schrijven. Toen hij volwassen was, heeft hij verschillende historische romans geschreven, waarvoor hij verscheidene prijzen kreeg. Zijn verhalen hebben veelal een autobiografische of historische kern. Dit is zijn eerste roman, die in het heden speelt.
Japin zegt in een interview, dat hij door zijn jeugd getekend is, maar ook gevormd.
"Als je beschadigd bent in je jeugd kun je twee dingen doen: óf je kunt jezelf naar binnen keren en vast gaan zitten in je woede tegen de wereld, óf je kunt een manier zoeken om dat om te zetten in iets creatiefs, positiefs en nieuws. Net als veel andere kunstenaars kan ik kracht putten uit dat beschadigde verleden.” Inspiratie voor zijn nieuwe boek haalde Arthur uit zijn eigen beschadigde jeugd.
Het verhaal "Maar buiten is het feest" is een roman over het leven van een succesvolle zangeres waarin veel intimidatie en seksueel geweld voorkomt. Weijntje is de middelste van drie zusjes en verschilt vijf jaar met haar oudste zus, die ook misbruikt wordt door hun nieuwe stiefvader. Uiteindelijk raakt die zus zelfs in verwachting van hem. Haar eigen vlucht was het zingen, waar ze goed in was. Ze verschool zich later achter typetjes op de bühne. Doen alsof, daar was ze in getraind in dat huis. Doen alsof, daar hing in het leven veel vanaf. Ook laat ze de mensen lachen. Ze laat zich nu Zonne noemen, uit een soort protest tegen haar stiefvader. In de schijnwerper voelt zij zich veilig, als ze maar "gezien" wordt.
Jaren later is er een brand, waar haar zus en twee zoontjes bij omkomen. Alleen haar nichtje Lotte overleeft het. Dan spant ze een rechtszaak aan om haar uit handen van haar vader te houden. Hierbij worden de gebeurtenissen uit haar verleden ook openbaar, wat zij juist zo angstvallig wilde verbergen om haar privacy te beschermen.
"Maar buiten is het feest" van Artur Japin is een verhaal van misbruik en macht en hoe te overleven. De titel impliceert direct al, dat het binnen anders is. Het thema incest is zeer actueel. Het verhaal is soms beklemmend, maar altijd indrukwekkend beschreven in mooie zinnen. Terugkerend thema in het werk van Arthur Japin is het dilemma tussen hoe je bent en hoe je gezien wordt door de buitenwereld. De beschrijvingen zijn meesterlijk, ook hoe je eigenlijk niet wegkomt uit die situatie, door chantage en intimidatie. Hoe eenzaam kun je zijn, ook als je opgroeit in een gezin, omdat je moeder de andere kant opkijkt.
Arthur Japin hoopt dat mensen die in een vergelijkbare situatie hebben gezeten, of zitten, iets aan het boek hebben, hoe je kracht kunt putten uit je verleden.
"Maar buiten is het feest" is een verhaal dat je aangrijpt en je tot aan de laatste bladzijde niet meer loslaat.
1
5
Reageer op deze recensie
