Lezersrecensie
Mooi en ontroerend
Een verhaal dat je nooit meer loslaat. Hun liefde was onvoorwaardelijk. Hun leven was een leugen. Ik heb de brief die je me schreef. De woorden waarmee je eindigde, voordat je door de tuin liep, de zee in, weg bij mij.
Deze woorden staan op de cover en doen meteen verlangen naar dit mooie ontroerende liefdesverhaal. Het begint met Robbie die het huis verlaat en ook meteen het leven omdat hij geen andere uitweg meer ziet. Hij laat nog we een brief achter voor zijn geliefde Emily. Waarom het een onmogelijke liefde was komen we stap na stap te weten doordat de auteur telkens weer een stapje terug gaat in de tijd tot ze uiteindelijk terug is in het jaar 1962 waarin alles begon.
Het is echt een mooi verhaal dat je in een ruk wilt uitlezen en ook heel verrassend en vernieuwend omdat geen andere auteur gewoon helemaal terug gaat in de tijd.
Deze woorden staan op de cover en doen meteen verlangen naar dit mooie ontroerende liefdesverhaal. Het begint met Robbie die het huis verlaat en ook meteen het leven omdat hij geen andere uitweg meer ziet. Hij laat nog we een brief achter voor zijn geliefde Emily. Waarom het een onmogelijke liefde was komen we stap na stap te weten doordat de auteur telkens weer een stapje terug gaat in de tijd tot ze uiteindelijk terug is in het jaar 1962 waarin alles begon.
Het is echt een mooi verhaal dat je in een ruk wilt uitlezen en ook heel verrassend en vernieuwend omdat geen andere auteur gewoon helemaal terug gaat in de tijd.
1
Reageer op deze recensie