Bijzonder dagboek

Anna Haag geeft met haar dagboek een bijzonder inkijkje in het leven in Duitsland in WO2. Op straat opgevangen gesprekken, gedachten en zorgen van schrijfster om haar kinderen en hoe het dagelijks leven steeds verder wordt uitgewrongen maken het de moeite waard om te lezen.
Hoe het dagelijks leven steeds verder verandert in de loop van de jaren en onder druk komt te staan met het vorderen van de oorlog wordt heel goed invoelbaar. Bewonderenswaardig hoe Anna zichzelf staande houdt en vasthoudt aan haar eigen idealen en zienswijze.

De omslag van het blinde optimisme naar de hoop dat Duitsland gaat verliezen komt mooi naar voren. Ook omdat je (een beetje) weet van het verloop van de oorlog is het interessant om te lezen.
Wat me verder vooral bijblijft is hoe de Duitse burgers zelf werden onderdrukt. Als je het niet met het nazi regime eens was liep je gevaar voor je leven, je kon zo worden opgepakt.
Het was een dictatuur, ik denk dat wij tegenwoordig ons dat niet goed beseften. De Duitse burgers leden net als de rest van Europa onder de oorlog.
"...ach, wat is eigenlijk het 'Duitse' volk? Het bestaat niet meer. (...) In plaats van een 'volk van broeders' zijn we enkel elkaar wantrouwend eenlingen!"

Het is best veel en niet makkelijk om te lezen, omdat de dagboekvorm het zo fragmentarisch maakt, maar ik ben blij dat ik het heb gelezen. Ik las het naast romans, dagelijks een stukje, dan is het goed te doen.
Het nawoord is interessant, hoe het boek tot stand is gekomen en wat het historisch belang ervan is wordt hier eens te meer duidelijk.