Mooi en geslaagd debuut

Als Nours vader overlijdt, besluit haar moeder met haar drie dochters terug te verhuizen naar Syrië vanuit New York. Nour probeert de herinnering aan haar vader levend te houden door zijn verhalen over Rawiya te herhalen. Rawiya leefde in de twaalfde eeuw die zich vermomde als jongen om bij een zeer bekende kaartenmaker in de leer te gaan.
Als Nour en haar gezin Syrië bereiken blijkt het erg veranderd te zijn en is er veel geweld in hun nieuwe woonplaats Homs. De familie slaat noodgedwongen op de vlucht en nemen dezelfde route als Rawiya jaren terug deed. Tijdens deze gevaarlijke vlucht komen ze voor een keuze te staan die het gezin voorgoed uiteen kan laten vallen.

Het verhaal lezen we vanuit Nour en vanuit Rawiya. Twee verschillende verhaallijnen door elkaar die op een mooie manier met elkaar verbonden worden. Je leeft mee met de personages, omdat deze goed zijn uitgewerkt. Daarbij is dit verhaal gebaseerd op de harde werkelijkheid en dit komt ook over op de lezer.
De reis door de verschillende landen is opgedeeld in verschillende delen. Ieder deel begint met een stuk tekst over het nieuwe bereikte land in de vorm van het betreffende land. Persoonlijk vind ik dit een mooie toevoeging aan het geheel.

Aan de schrijfstijl moest ik in het begin even wennen. Met name de manier waarop kleuren in het verhaal van Nour verwerkt zijn. "Vormen en kleuren voor geuren, geluiden en letters." Het is een spel van de twaalfjarige Nour, ze geeft haar wereld zelf wat kleur. Na het lezen van deze zin begreep ik Nour en haar gedachten beter en hierdoor werd het verhaal nog mooier.

De kaart van zout en sterren is een verhaal waar ik even in moest komen, maar waar ik van genoten heb. Een geslaagd debuut.