Prachtig

“Mensen zijn wonderlijke wezens. Ze kweken in één keer vijfduizend rozen, maar ze vinden niet wat ze zoeken. Terwijl je een enkele roos of een beetje water ook als cadeau kunt zien. Ogen zijn blind, je moet met je hart zoeken..”

Als ik dit boek in één woord moet samenvatten is dat: Wauw. Maar deze korte beschrijving doet alsnog te weinig eer aan dit mooie boek. Het wordt wauw wauw wauw voor drie mensen; in willekeurige volgorde.

Wauw voor Antoine de Saint-Exupéry die het verhaal bedacht heeft en voor het eerst heeft geschreven. Ik las dit boek al eens eerder door de lessen Frans en mijn enthousiaste docente. Al een aantal jaar is dit echt één van mijn favoriete verhalen. Mede daardoor staat er inmiddels een volkje kleine prinsen op mijn plank in verschillende edities en talen. Een verhaal voor jong én oud. Vooral ook voor oud. We kunnen namelijk nog veel leren van deze kleine prins met zijn goudblonde haren over schoonheid die vanbinnen zit en over vriendschappen. Hij vindt grote mensen maar wonderlijke wezens en daar ben ik het soms wel mee eens, ondanks dat ik er zelf ook wel een ben.
“Grote mensen vinden zichzelf namelijk Heel Belangrijk en deken dat ze heel veel ruimte innemen.”
We moeten onder andere voor de aarde zorgen en eerlijk naar onszelf durven kijken.

Wauw voor Tiny Fisscher, want dit verhaal is voor jong en oud. Nu vooral ook voor jong. Knap hoe het verhaal nog steeds hetzelfde is, maar aangepast naar een jongere doelgroep en naar deze tijd. Het leest. Het filosofische tintje in het boek is er nog steeds en komt nog steeds over op de lezer, omdat het in duidelijke taal geschreven staat. Complimenten.

Uiteraard ook een grote wauw voor Mark Janssen, want ik weet niet waar hij zijn tekentalent vandaan heeft, maar dit is een bijzonder knap staaltje werk wat hij geleverd heeft. Door zijn illustraties is dit boek een compleet kunstwerk geworden, van binnen en buiten en passend bij het verhaal. Het klopt allemaal.

Ik denk dat deze versie van De kleine prins de mooiste is van mijn collectie. Mijn Frans docente vertelde dat dit boek door iedereen drie keer gelezen zou moeten worden: als kind, als jongvolwassene en als volwassene. Drie keer zal je het lezen vanuit een ander perspectief en drie keer zal je er een eigen betekenis aan kunnen geven. Ik zit nu op twee keer, ik hoop de meeste van jullie ook. Die derde keer gaat er nog wel een keer komen bij mij.

En van mij mag dit duo nog wel een keer een boek maken! Fantastisch. Ook in dit boek zit schoonheid van binnen.