Verhaal met een wijze les

“Aannames kloppen vaak niet, er schuilt vaak veel meer onder de oppervlakte dan mensen vermoeden.”

Een wijze les uit dit boek. Mooi verhaal waarin twee jongens uit groep zeven erachter komen dat ze meer op elkaar lijken dan ze in eerste instantie dachten.
Het verhaal wordt verteld vanuit de Amerikaanse Joe en Indiase Ravi, allebei hebben ze het moeilijker op school. Beiden worden lastig gevallen door pestkop Dillon Samreen en ik moet eerlijk zeggen dat ik hem ook behoorlijk vervelend vond.

Toch kon ik voor Ravi weinig sympathie opbrengen, hij is vol van zichzelf en wil heel goed laten zien dat hij heel goed is in rekenen en Engels. In India was hij tenslotte de beste leerling. Het stoorde mij enigszins, ondanks dat ik begrijp dat het voor hem ook lastig is op een nieuwe school terwijl hij op zijn oude school erg goed was. Na het lezen van het verhaal, las ik de achterflap en daar staat inderdaad beschreven dat hij zichzelf geweldig vindt. Het komt dus goed overeen met elkaar en het personage komt goed over op de lezer.

Los daarvan bevat het boek goede thema’s zoals pesten, meelopen en voor jezelf en een ander opkomen.