Lezersrecensie
Een spannend en interessant verhaal waarin een oorlog van meerdere kanten belicht wordt.
Ik las Eanoria van Pieter van de Kasteel.
Het verhaal gaat over een oorlog tussen verschillende gebieden in Eanoria. De Statticanen openen de oorlog, in de veronderstelling dat ze er goed aan doen om de macht in Eanoria over te nemen. De strijders zijn ervan overtuigd dat de Eanorianen brute barbaren zijn. Je leest deze kant van de oorlog vanuit de visie van Raja, een jonge, Statticaanse soldaat.
Aan de andere kant lees je het verhaal van Downzey, een meisje wat wordt aangezien als jongen. Ze is allebei haar ouders verloren in de oorlog. Een derde visie in het verhaal is die van Nodas, een jonge jongen, die bij zijn moeder en pleegvader opgroeit. Hij gaat vaak met z'n pleegvader op expeditie om bijzondere voorwerpen te zoeken in oorlogsgebieden. Deze kan hij dan in andere gebieden verkopen om zo aan geld te komen. De laatste twee Downzey en Nodas, staan aan de kant van de Eanorianen.
In het begin moest ik er echt even inkomen en goed nadenken wie bij wie hoorde. Daarnaast wordt er elk hoofdstuk gewisseld van persoon, waardoor het soms voor mij even goed nadenken was. Hoe meer ik in het verhaal kwam, hoe spannender het werd. Ik vond het ook erg bijzonder om met alledrie de kampen mee te leven. Hoewel ik gedurende het verhaal echt wel in de gaten kreeg wie de 'slechteriken' en wie de 'goederiken' waren, was deze scheidslijn heel dunnetjes. Beide partijen zijn van kinds af aan ingeprent dat de andere kant de slechteriken en barbaren zijn. Misschien doen beide kanten daar wel aan mee. In het verhaal komen ook nog andere volkeren en mythische wezens aan bod, waardoor het verhaal steeds interessanter en spannender wordt... In het verhaal zelfs een mooie verwijzing naar de Nederlandse geschiedenis en de mensheid.
Het verhaal heeft een open eind, dus ik ben zeer benieuwd hoe dit verhaal verder gaat en of de hoofdpersonen elkaar nog fysiek tegen gaan komen in deze oorlog en hoe dat dan gaat aflopen.
Een spannend en interessant verhaal waarin een oorlog van meerdere kanten belicht wordt.
Het verhaal gaat over een oorlog tussen verschillende gebieden in Eanoria. De Statticanen openen de oorlog, in de veronderstelling dat ze er goed aan doen om de macht in Eanoria over te nemen. De strijders zijn ervan overtuigd dat de Eanorianen brute barbaren zijn. Je leest deze kant van de oorlog vanuit de visie van Raja, een jonge, Statticaanse soldaat.
Aan de andere kant lees je het verhaal van Downzey, een meisje wat wordt aangezien als jongen. Ze is allebei haar ouders verloren in de oorlog. Een derde visie in het verhaal is die van Nodas, een jonge jongen, die bij zijn moeder en pleegvader opgroeit. Hij gaat vaak met z'n pleegvader op expeditie om bijzondere voorwerpen te zoeken in oorlogsgebieden. Deze kan hij dan in andere gebieden verkopen om zo aan geld te komen. De laatste twee Downzey en Nodas, staan aan de kant van de Eanorianen.
In het begin moest ik er echt even inkomen en goed nadenken wie bij wie hoorde. Daarnaast wordt er elk hoofdstuk gewisseld van persoon, waardoor het soms voor mij even goed nadenken was. Hoe meer ik in het verhaal kwam, hoe spannender het werd. Ik vond het ook erg bijzonder om met alledrie de kampen mee te leven. Hoewel ik gedurende het verhaal echt wel in de gaten kreeg wie de 'slechteriken' en wie de 'goederiken' waren, was deze scheidslijn heel dunnetjes. Beide partijen zijn van kinds af aan ingeprent dat de andere kant de slechteriken en barbaren zijn. Misschien doen beide kanten daar wel aan mee. In het verhaal komen ook nog andere volkeren en mythische wezens aan bod, waardoor het verhaal steeds interessanter en spannender wordt... In het verhaal zelfs een mooie verwijzing naar de Nederlandse geschiedenis en de mensheid.
Het verhaal heeft een open eind, dus ik ben zeer benieuwd hoe dit verhaal verder gaat en of de hoofdpersonen elkaar nog fysiek tegen gaan komen in deze oorlog en hoe dat dan gaat aflopen.
Een spannend en interessant verhaal waarin een oorlog van meerdere kanten belicht wordt.
1
Reageer op deze recensie