Cliché op een kartonnen IJsland

Ik heb het e-boek gelezen zoals dat bij de Hebban adventskalender is gedownload.

Ik kende deze auteur nog niet. Ik denk niet dat ik er meer van ga lezen. De spanning wordt er hoofdzakelijk ingehouden door het bewust achterhouden van informatie aan de lezer. Ik vond het nummerstation interessant, maar daar werd weinig mee gedaan qua uitleg of techniek. Voor de rest is het verhaal een en al treurnis, er zijn geen personages met een redelijk stabiel, normaal of gelukkig leven. Dat is een beetje een cliché in de wereld van de triller. Zo heeft de speurder van dienst niet alleen relatieproblemen, een disfunctionerende garderobe, maar ook nog een nicotineverslaving waar hij mee worstelt. Waar heb ik dat niet eerder gelezen?
Het verhaal speelt zich af op IJsland, in Reykjavik denk ik, al wordt dat zelden genoemd. De omgeving komt er karig vanaf, er wordt gestrooid met namen van wijken maar hoe het eruit ziet, Joost mag het weten. Daarmee is het geen klassieke Nordic Noir.
De ontknoping is te toevallig en niet het resultaat van goed speurwerk. Je kunt dus niet meedenken met de speurder, wat jammer is.