Oei, Eva is even de weg kwijt!!

Eva, ik moet je toch even recht in de ogen kijken. Om mee te delen dat “De engel van de stad’ tegenvalt. Als fan van de schitterende thrillers doet me dat pijn. Maar laten we eerlijk zijn , de waarheid is dikwijls hard en moet gezegd worden. Daar ben jij ook mee gebaat. Waar blijven in dit boek/thriller de hartverscheurende ontwikkelingen uit ‘De Stilte van de witte stad’, ‘De riten van het water’, ‘De heren van de tijd’’ en ‘Het zwarte boek van de uren’?

Deze thriller (!) kent weliswaar vele bespiegelingen die we opslorpen omdat ze zo interessant zijn en mooi opgeschreven. Over de inquisitie bij voorbeeld en de beroemde Biblia del Oso. Of over de beschrijving van de sculptuur ‘De engel van de stad’ waar ik erg om moest lachen. Of over het gesprek dat Pietra da Riva voert in het Peggy Guggenheimmuseum in het Palazzo dei Leonie. Of het fascinerend begrip vendetta traversa. Of de manier waarop de familie-eer wordt gered in de Venetiaanse roulette. De mystiek van het oeroude Venetië spat van elke bladzijde af. Per saldo blijft er als verhaal weinig tot niets overeind staan.

De lezer lijkt op een wielrenner die in los zand terecht komt en maar moeilijk vooruit komt ,verwarring alom, hier en daar de weg kwijt raakt en op goed geluk verder stoempt. Een niet-fan zou het boek al lang aan de kant gegooid hebben. Nu ben ik toevallig wel fan van je inventieve voortbrengselen van geest. Dus verstand op nul en maar doorgaan en wachten op het moment dat de zon door gaat breken en het warme zonlicht over de nijvere leesdoorzetters wordt uitgespreid.Maar dat moment blijft uit.