Afronding Opcop serie

Haat is het laatste deel uit de Opcop serie. Alles wat vooraf is gegaan in Hebzucht, Woede ,Amsterdam-Stockholm wordt zonder losse eindjes afgesloten.

Haat is de grandioze afsluiting van de serie van vier misdaadverhalen. De globalisering van de misdaad wordt getracht vorm te geven door een aantal partijen te laten samenwerken om aldus een wereldomvattend misdaadsyndicaat te genereren.

Gustaf Horn, een vakantiemedewerker, ontdekt een inbraak in een ultrageheim laboratorium van Bionova AB, een cyberinbraak wel te verstaan, vermoedelijk gepleegd door Volksbevrijdingsleger, vanuit een flat in Shanghai. Twee medewerkers, Marek Kowalewski en Corinne Bouhaddi, gaan naar Shanghai waar een aantal partijen elkaar in de gaten houdt.

In Madrid loopt Felipe Navarro, op vakantie met vrouw en kind, temidden van de chaos van de marsen der verontwaardigden, tegen iets aan. Hij heeft geen idee wat, maar hij weet dat het belangrijk is.

Jorge Chavez en Salvatore Esposito worden naar Italië, naar Calabrië gestuurd. Op zoek naar Fabio Tebaldi en Lavinia Potorac, waarschijnlijk niet omgekomen in een explosie maar gevangen gehouden door de maffia.

Het thema maffia wordt door Dahl uitermate boeiend behandeld. Hij schetst een fascinerend beeld over het ontstaan van de maffia, over de maffiaoorlogen tussen de vernieuwers en de conservatieven,  de ongekende vormen van wreedheid en geweld die samenhangen met de instandhouding en uitbreiding van de diverse families. We maken kennis met Il Ricurvo en Il Sorridente en ander tuig van de richel.
In een aantal getuigenverklaringen wordt in de loop van het verhaal duidelijk wie aan woord is. Het maffiaverhaal is slechts een onderdeel van een groot aantal verhaallijnen. Het gaat ook en vooral over  designerdrugs en genenmanipulatie, maar op een andere manier dan u wellicht als lezer denkt.

Op een gegeven moment is iedereen op pad en volgen we Paul Hjelm in zijn gesprekken met Ruth, de zeer ervaren politiepsycholoog. Zijn relatie met Kerstin Holm staat onder druk.

Maak u niet druk om het grote aantal namen, feiten en gebeurtenissen, Dahl heeft dit zelf ook wel beseft en laat regelmatig door Opcop-rechercheurs een samenvatting produceren. Bovendien heeft de lezer steun aan de introductie van het Opcop,  in het begin van het boek, waarin alle leden van deze club maar ook de mensen in de periferie worden voorgesteld.

De indeling van het boek is een mooie. ‘Het eerste paar slachtoffers’, ‘het twee paar slachtoffers’ etc. wordt  afgewisseld met ‘De eerste getuigenverklaring’,’ de tweede getuigenverklaring’ etc.

Arne Dahl knoopt alles zorgvuldig aan elkaar. De weg naar het punt waar alle verhaallijnen bijeenkomen en waar de vragen een afdoend antwoord vinden is boeiender dan de ontknoping zelf.

Frappant is de zorgvuldige en uiterst boeiende opbouw van het verhaal, met, uitgebreid de overwegingen die ten grondslag liggen voor Paul Hjelm om het ene pad te kiezen en het andere spoor te laten liggen en waarom andere theorieën aan de kant worden geschoven.  
Dahl laat zich in dit boek in een felle tirade uiterst kritisch uit over de globalisering en het roofkapitalisme dat volgt in haar kielzog. Zoals wij  dat ook in Nederland kennen bij de V&D en de Volkskrant. De Occupy Wallstreet beweging, als reactie op de steeds groter wordende kloof  tussen rijke en arm, maar ook de marsen der verontwaardigden in Spanje spelen een (kleine) rol en worden zorgvuldig ingebed in het verhaal.

Dahl is in meester in het schrijven van intelligente,  boeiende en bovendien uitstekend gedocumenteerde misdaadverhalen. En daar houden we van.

Zijn achtergrond als literair wetenschapper komt regelmatig naar boven. Hij verwijst regelmatig naar de grote humanisten als Erasmus van Rotterdam. Motieven en teksten van Erasmus worden gebruikt in mooie dialogen en die geven o.a. de meerwaarde aan in deze thriller, naast de veelheid aan verhaallijnen , in een intelligente filmische schrijfstijl, die maakt dat van de lezer meer oplettendheid gevraagd wordt dan gewoonlijk. Het boek is losstaand te lezen, echter het verdient aanbeveling eerst de drie voorafgaande  boeken uit deze serie te lezen.

Waar auteurs komen en gaan, blijft Arne Dahl sinds 1998 een constante factor in de productie van kwalitatief hoogwaardige en kritische thrillers. Jammer dat de Nederlandse uitgever zo treuzelt en zo ver achterloopt met de publicatie van zijn boeken.