Teleurstellend

Het overkomt me heel zelden dat ik er niet in slaag een boek uit te lezen, maar bij dit boek is het dan toch zover. Jammer, maar het zij zo. Dit is dan ook niet echt een review maar eerder een persoonlijk gevoel dat ik overhou na een verkeerde keuze van boek (mea culpa).
Na ruim 120 pagina's slaag ik er niet in enige beleving te vinden in het verhaal. Een mogelijke verklaring zie ik in: Het gebruik van korte simpele zinnen,
oninteressante personages, een verhaal dat me niet kan boeien, ... . Het verhaal hangt aaneen aan oninteressante restaurant bezoekjes met telkenmale een opsomming van het menu (misschien is het ongekend schrijversduo werkzaam in de horeca?). Een opsomming van allerlei zaken die er niet toe doen en twee journalisten (de hoofdpersonages) die zowaar toegelaten worden op de crime scene hetgeen me ook nogal ongeloofwaardig lijkt. Enfin na 120 pagina's vond ik het nogal saai en oppervlakkig.
Dat het boek werd genomineerd voor de Premio Bancarella 2018 is bijgevolg vreemd. Uiteindelijk heeft dit boek de prijs niet gewonnen. De prijs werd god zij dank toegekend aan het wondermooie boek van Dolores Redondo "Dit alles zal ik je geven" dat deze prijs terecht verdient. Bij deze een mooie tip.

Onder het mom van "Het leven is te kort om oninteressante boeken te lezen" laat ik deze kelk aan mij voorbijgaan. Uit de reviews merk ik dat veel mensen
dit een goed boek vinden en dan stemt het me toch nog tevreden dat dergelijke boeken een publiek weten te vinden.

Ik begon aan dit boek na het lezen van "de berlijnse trilogie" van Philip Kerr. Misschien is het contrast in taal en verhaal te groot waardoor ik het verkeerde tijdstip heb gekozen om dit boek aan te vatten. Maar een herkansing komt er niet.