het beste boek van de zeven zussenserie

Atlas – Het verhalen van pa Salt ( zeven zussen) van Lucinda Riley en Harry Whittaker

Atlas, het achtste en laatste deel in de Zeven zussen-serie van Lucinda Riley, vertelt het verhaal van Pa Salt.
Het boek word afgewisseld van vroeger naar heden. In het heden lees je hoe het de zeven zussen vergaat. Ze gaan samen aan boord van de Titan om afscheid te nemen van Pa Salt.
De zevende zus heeft het dagboek van Pa Salt en samen gaan ze dat lezen.
In dat dagboek staat alles over het leven van Pa Salt, van kinds af aan, hoe hij moest vluchten voor zijn leven. In dit laatste deel wordt alles duidelijk over de zeven zussen.

Recensie;
Na het overlijden van Lucinda Riley rondde haar zoon Harry Whittaker, op basis van haar aantekeningen het verhaal Atlas, het verhaal van Pa Salt, af. In het begin van het boek lees je in een voorwoord over de tot standkoming van de zeven zussenserie en vooral hoe haar zoon het boek kon schrijven. Harry verteld open over de ziekte van Lucinda en wat ze allemaal geregeld had ten behoeve van de zeven zussen serie.
Quote Harry ‘ Ik heb die opdracht steeds als een eerbetoon gezien. Daarom heb ik dit werk als een daad van liefde beschouwd’

Het boek begint met een proloog over twee jongens. Het speelt zich af in het jaar 1925 in Siberië.
Tijdens deze proloog leer je al het verschil in karakter kennen.

Het verhaal begint met het hoe en waarom Atlas een dagboek krijgt.
Atlas noemt zichzelf dan Bo D’Aplièse omdat hij op de vlucht is en niet gevonden wil worden.
Het dagboek is een cadeau van Monsieur en Madame Paul Landowski.
Dat vond ik hele lieve mensen die hem een fijn plekje in hun gezin gaven.
Ik vond het leuk dat er door dit verhaal ook een stukje geschiedenis werd verteld.
Paul Landowsky is bekend omdat hij het grote Christusbeeld in Rio de Janeiro heeft gemaakt.

Het boek speelt zich af in twee tijden. In de tegenwoordige tijd hebben alle zussen en hun partners zich op de het luxe jacht De Titan verzameld om hun vader de laatste eer te brengen.
De zevende zus krijgt een dagboek geschreven door Atlas dat ze samen met alle zussen gaan lezen.
De verleden tijd in het dagboek begint met wat Atlas als jongetje is overkomen en hoe zijn leven er verder uitziet.
Ook lezen ze waarom Atlas (Pa Salt) hen geadopteerd heeft.
Door het dagboek leren ze hun vader goed kennen maar ook de mensen in zijn buurt.
De dingen blijken soms anders te zijn dan ze dachten.

Door het hele dagboek heen komen we in verschillende landen zoals Siberië, Rusland, Polen, Duitsland, Frankrijk, Italië, Noorwegen, Engeland, Zwitserland, Australië.
Atlas ziet als Bo veel van de wereld doordat ze steeds moeten vluchten voor een persoon die hem wil vermoorden. En dat was in die tijd moeilijker reizen dan tegenwoordig.

Niet alles ging Atlas voor de wind, behalve verdriet, angst maakte hij ook positieve dingen mee, levenslange vriendschappen en liefde.
Ook kun je lezen dat hij het tijdens de tweede wereldoorlog ook niet gemakkelijk had.

Mijn leeservaring is zeer goed.
Niet alle boeken van de zeven zussenserie vond ik goed, maar dat hangt er volgens mij ook vanaf waar je interesses liggen. Ik vond Atlas het beste boek van de hele zeven zussenserie.
Al had ik wel even een klein dipje, maar dat kan ook aan mezelf liggen. Ik vond na ongeveer 200 bladzijden dat ik eerst wel genoeg over de jongen had gelezen. Maar ik heb toch doorgelezen en beslist geen spijt gehad.
Al mijn vragen werden in de loop van het boek beantwoord. Sommige dingen had ik verwacht maar de meeste dingen kwamen als een verrassing.
Ik vind het wel jammer dat er zo’n tijd tussen het zevende en dit achtste boek zat. Ik was veel dingen vergeten, zelfs als het soms benoemd werd. Eigenlijk zou ik de serie opnieuw moeten lezen en dan alle boeken achter elkaar. Waarschijnlijk ga ik dat over een tijdje ook doen.
Het boek leest vlot en is door de verhaallijn moeilijk aan de kant te leggen.
Ik heb menige keer een brok in mijn keel gehad. Zoals bij de ontmoeting van George en zijn zus Claudia tijdens een ontroerend verhaal over de tweede wereldoorlog.
En aan het eind bij de epiloog, toen alles samen kwam, moest ik zelfs een traantje wegpinken.
Maar het is behalve ontroerend ook erg spannend. Ook moord en doodslag komt er in voor.
Het zou best bij de thrillers gezet kunnen worden.
De personen en hun karakters zijn zo goed uitgewerkt dat je van ze gaat houden en sommigen gaat haten.

Jantsje