Lezersrecensie
Ontgoocheld
Ontgoocheld – Bart Römer
Amsterdam 1942. Goochelaar en illusionist Professor Ben Ali Libi (artiestennaam van Michel Velleman) woont met zijn gezin aan het Merwedeplein in Amsterdam. Op datzelfde plein woont ook Anne Frank. Op een namiddag in juni kruisen hun wegen elkaar – zij nog jong en vol toekomstdromen, hij op zoek naar een sprankje hoop in een tijd van dreigende duisternis. In een ontroerend gesprek blikt Ben Ali Libi terug op zijn leven en deelt hij zijn gedachten over wat komen gaat. De ontmoeting roept vragen op over wie er mag zijn, wie niet, en wie dat bepaalt.
Ontgoocheld is het indringende verhaal over een fictieve ontmoeting tussen twee historische figuren; een ontmoeting die zomaar werkelijkheid had kunnen zijn.
‘Een verhaal over hoopvolle idealen en een verloren toekomst.’
Elk jaar lees ik in aanloop naar Dodenherdenking en Bevrijdingsdag een boek dat daarop aansluit. Ontgoocheld van Bart Römer past prima in dat rijtje.
Op de rustige cover zie je onder de titel het Merwedeplein en boven de titel de handen van de Joodse goochelaar en illusionist Professor Ben Ali Libi.
Je leest het verhaal ook vanuit zijn perspectief en al pratend met Anne Frank zet hij al zijn gedachten op een rijtje. Je leert hem daardoor aardig goed kennen en komt het een en ander te weten over zijn kindertijd en de jaren daarna. Hoe hij zich ontworstelde aan een leven vol armoede en toen het hem eindelijk net beter ging de oorlog uitbrak.
De schrijfstijl van de auteur is prettig met bijna poëtisch aandoende zinnen. Maar ook beeldend, je ‘leest’ het verhaal als een toneelstuk dat zich voor je ogen afspeelt.
Ondanks dat het maar een dun boekje is van net geen 130 bladzijden, komen er al lezend heel wat emoties naar boven en word je door de auteur aan het denken gezet. Wie mag hier zijn? Wie niet? En wie bepaalt dat eigenlijk? Wie of wat bepaalt de werkelijkheid of is het allemaal maar een illusie? Loop je achter de kudde aan of laat je je eigen stem horen?
‘Ik heb zo gefaald. Niet alleen als goochelaar, Anne, maar als vader. Als mens. Het is klaar, Anne. Uit. Voorbij. Ontgoocheld ben ik.’
4 ★
Bedankt Pepper Books voor dit recensie-exemplaar.
Amsterdam 1942. Goochelaar en illusionist Professor Ben Ali Libi (artiestennaam van Michel Velleman) woont met zijn gezin aan het Merwedeplein in Amsterdam. Op datzelfde plein woont ook Anne Frank. Op een namiddag in juni kruisen hun wegen elkaar – zij nog jong en vol toekomstdromen, hij op zoek naar een sprankje hoop in een tijd van dreigende duisternis. In een ontroerend gesprek blikt Ben Ali Libi terug op zijn leven en deelt hij zijn gedachten over wat komen gaat. De ontmoeting roept vragen op over wie er mag zijn, wie niet, en wie dat bepaalt.
Ontgoocheld is het indringende verhaal over een fictieve ontmoeting tussen twee historische figuren; een ontmoeting die zomaar werkelijkheid had kunnen zijn.
‘Een verhaal over hoopvolle idealen en een verloren toekomst.’
Elk jaar lees ik in aanloop naar Dodenherdenking en Bevrijdingsdag een boek dat daarop aansluit. Ontgoocheld van Bart Römer past prima in dat rijtje.
Op de rustige cover zie je onder de titel het Merwedeplein en boven de titel de handen van de Joodse goochelaar en illusionist Professor Ben Ali Libi.
Je leest het verhaal ook vanuit zijn perspectief en al pratend met Anne Frank zet hij al zijn gedachten op een rijtje. Je leert hem daardoor aardig goed kennen en komt het een en ander te weten over zijn kindertijd en de jaren daarna. Hoe hij zich ontworstelde aan een leven vol armoede en toen het hem eindelijk net beter ging de oorlog uitbrak.
De schrijfstijl van de auteur is prettig met bijna poëtisch aandoende zinnen. Maar ook beeldend, je ‘leest’ het verhaal als een toneelstuk dat zich voor je ogen afspeelt.
Ondanks dat het maar een dun boekje is van net geen 130 bladzijden, komen er al lezend heel wat emoties naar boven en word je door de auteur aan het denken gezet. Wie mag hier zijn? Wie niet? En wie bepaalt dat eigenlijk? Wie of wat bepaalt de werkelijkheid of is het allemaal maar een illusie? Loop je achter de kudde aan of laat je je eigen stem horen?
‘Ik heb zo gefaald. Niet alleen als goochelaar, Anne, maar als vader. Als mens. Het is klaar, Anne. Uit. Voorbij. Ontgoocheld ben ik.’
4 ★
Bedankt Pepper Books voor dit recensie-exemplaar.
1
Reageer op deze recensie
