Surprise me

Ik heb een paar keer op de kaft moeten kijken om mezelf te overtuigen of ik nu écht Sophie Kinsella aan het lezen was. Dit is geen chicklit, en geen feelgood verhaal.

Sylvie en Dan zijn 10 jaar samen als ze van een dokter te horen krijgen dat ze zo nog 68 jaar langer van elkaar kunnen genieten wegens zeer gezonde genen. Na de eerste twijfels en shock komt Sylvie met het idee om elkaar af en toe spontaan te verrassen om het huwelijk levend te houden voor zo’n lange tijd. Dit leidt tot een aantal ongemakkelijke humorloze situaties. Ondertussen gaat het ook over de overleden vader van Sylvie, die te boek staat als een held en een knappe man, waar Sylvie het hele boek door zo over blijft zwijmelen en dwepen dat het eigenlijk een beetje eng/ranzig begint te worden. Dan reageert altijd direct zeer gereserveerd als haar vader ter sprake komt, tot ergernis van Sylvie. Hier zit een verhaal achter, Die naar mijn mening ook even te zwaar is voor een feelgood roman.

Het viel me gewoon tegen. Het is een drama verhaal zonder humor, het duurt lang, en het is zonde. Want het idee van het onderwerp was wel pakkend. Het pakte alleen niet goed uit.