Atlas. Langverwacht eind

Ik heb lang op het boek gewacht. En nu ik hem uit heb, moet ik zeggen dat ik hem zeker goed vond. Eindelijk een antwoord op alle vragen die zijn ontsproten gedurende de reeks. Alle eindjes aan elkaar. Heel knap geschreven. En ik blijf voldaan achter. Maar ik wordt een beetje appelig van alle ‘toevalligheden’. En dat wordt dan weggeschoven onder ‘geluk’ het hele boek door. Nou hij had wel héél veel geluk, anders kwamen ze waarschijnlijk niet uit met het boek en de antwoorden die nodig waren.
Plus: de overdreven weelde. Sowieso was dat in alle delen van de zussen zo. Maar in dit boek was het wel heel erg.
Oh, we moeten dit land ontvluchten, maar wat gaan we dan in dat land doen? Want we hebben geen geld. Geen nood! Hier is een fonds met genoeg geld voor de komende 3 jaar.
Geld speelt geen rol! Oh, ik heb een diamant van 10.000.000.
Oh mijn jacht de Titan van een paar miljoen met suites die nog groter en luxer zijn dan de presidentiële suites van het Hyatt hotel. Nou ik hoop dat mijn privé jet nog van de grond komt, zo groot als ie wel niet is. En duur vooral.
Allemaal zo ernstig overdreven. Ook vind ik dat ze Kreeg Eszu wel extreem de andere kant hadden gemaakt, terwijl er achteraf over zijn kant best wat te zeggen viel. Maar Atlas was de heilige heiligerd en Kreeg was de Nazi. Het lag er heel dik op allemaal.

Nu ik dit zo opsom zou je denken dat ik me alleen maar heb geërgerd. Dit is niet het geval, het is een mooi goed geschreven boek, wat voor ‘de zoon van’ ongetwijfeld een hele kluif is geweest. Want probeer maar eens het slot te schrijven van een succes serie, die niet van jouw hand is gekomen. Echter was het ook wel heel veel informatie wat moest worden samen gepropt in een boek van 700 pagina’s.